Είμαστε χρόνια τώρα. Απλά συζητιόταν πιο χαμηλόφωνα. Απλά δεν είχε γίνει κάτι που να σοκάρει σε τέτοιο βαθμό την κοινωνία, με μόνες εξαιρέσεις τον εμπρησμό στη Marfin και τη δολοφονία των δύο νεαρών αστυνομικών, οι οποίες δημιούργησαν αντικρουόμενα συναισθήματα στην ήδη διχασμένη κοινή γνώμη, σχετικά με το ποιος φταίει, γιατί και πως.
Μάθαμε να ζούμε με τον φόβο σιγά σιγά, να διαβάζουμε κάθε μέρα στα νέα για ληστείες, δολοφονίες, βιασμούς, αυτοκτονίες. Βάλαμε πόρτες ασφαλείας, κάγκελα και διπλά τζάμια στα σπίτια μας. Βάλαμε κάγκελα στα μυαλά μας. Χωριστήκαμε σε στρατόπεδα, άλλοι υπέρ κι άλλοι κατά των μεταναστών, όλοι κατά των μέτρων και πάει λέγοντας. Κάναμε πορείες, διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις εκ των οποίων τίποτα μα τίποτα δεν είχε πραγματικό αποτέλεσμα.
Κρίση. Σαφέστατα και κρίση. Το θέμα είναι ότι έμεινε μόνο σε επίπεδο οικονομίας. Πλέον μιλάμε για κρίση αξιών και για ένα αβέβαιο μέλλον για όλους μας. Κλείνω τα μάτια και βλέπω μπροστά μου έναν νέο εμφύλιο. Μπορεί να μη ζούσα στα Δεκεμβριανά του '44, αλλά τα πρόσφατα "Δεκεμβριανά" τα βίωσα. Και φοβάμαι ότι θα δούμε και πάλι τέτοιες εικόνες και μάλλον αρκετά χειρότερες...
Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει τι εθνικότητας ήταν οι δολοφόνοι του 44χρονου σήμερα και δεν το λέω για να υποβιβάσω τη σημασία του γεγονότος. Μακάρι να τα πιάσουν τα καθάρματα και να τα κρεμάσουν για παραδειγματισμό στην πλατεία Συντάγματος. Φωνάζω χρόνια τώρα για την κατάσταση στο κέντρο, την εγκληματικότητα των αλλοδαπών και την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής αλλά και αστυνόμευσης. Αποτέλεσμα μηδέν. Η ουσία είναι ότι σφαγιάστηκε πισώπλατα και εν ψυχρώ ένας άνθρωπος. Το ότι πήγαινε τη γυναίκα του να γεννήσει πολλαπλασιάζει απλά την αποτροπαιότητα της ίδιας της δολοφονίας. Δυστυχώς, η "μοίρα" (όπου μοίρα = η βούληση του θύτη όπως το βλέπω εγώ) έπαιξε πολύ άσχημο παιχνίδι στην σύζυγο και τα 2 πλέον παιδιά του θύματος, αλλά δεν συνηθίζεται οι δολοφόνοι να ζητάνε πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης...
Η συνάρτηση είναι απλή: πεινάω και δεν έχω δουλειά άρα θα κλέψω για να φάω. Καλά μέχρι εδώ, το δέχομαι και δίνω και αρκετό δίκιο, μιας και όλοι γεννιόμαστε με το ένστικτο της επιβίωσης. Πόσο στενά όμως τα όρια με το θα σκοτώσω για να φάω; 3 άνθρωποι οπλισμένοι με μαχαίρι δεν θα μπορούσαν να πάρουν ένα τσαντάκι από έναν άνθρωπο χωρίς να τον σκοτώσουν; Θεωρώ πως ναι, βάσει της κοινής λογικής. Θα μπορούσαν απλά να τον χτυπήσουν και να τρέξουν. Δεδομένου ότι ο άνθρωπος αυτός μαχαιρώθηκε πισώπλατα και δεν είχε καν την ευκαιρία ν' αντισταθεί, μάλλον ξεφεύγουμε από τον πεινασμένο δυστυχή που κλέβει για να φάει και περνάμε σε ένα προφίλ στυγνού εκτελεστή που όχι απλά ο βασικός του σκοπός δεν είναι το να φάει, αλλά και δεν έχει κανέναν σεβασμό προς την ανθρώπινη ζωή.
Ελεύθεροι πολιορκημένοι λοιπόν στην ίδια μας την πόλη... Να κοιτάμε ο ένας τον άλλο καχύποπτα, να φοβόμαστε να βγούμε από την πόρτα μας και να ψάχνουμε σε ποιον θα ρίξουμε την ευθύνη. Οι μεν να κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δε για να φύγουν οι ξένοι... Δυστυχώς η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και δύσκολα θα τη δει κανείς εν μέσω κρίσης.
(Λυπάμαι πάρα πολύ για το κοριτσάκι που δεν θα γνωρίζει ποτέ τον πατέρα του και για το μεγαλύτερο παιδάκι που τον έχασε. Πιο πολύ απ'όλα όμως λυπάμαι για τη μητέρα, που πέρα από τον πόνο της απώλειας και τις δυσκολίες που θα περάσει για να μεγαλώσει μόνη τα παιδάκια της, θα πρέπει κάποτε να εξηγήσει στα παιδιά της ότι έμειναν ορφανά για μια γαμημένη βιντεοκάμερα!!!)
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
ΕΚΤόΣ ΑΠό ΤΟΥΣ (ΚάΦΡΟΥΣ) ΠΟΛΙΤΙΚΟύΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡάΦΟΥΣ ΠοΥ ΜάΣ ΑΞίΖΟΥΝ, έΧΟΥΜΕ *ΚΑΙ* ΤουΣ "ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤέΣ" ΠΟυ ΜάΣ ΑΞίΖΟΥΝ
.
Η πρωτοφανούς αγριότητας δολοφονική επίθεση τυφλής βίας στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής δε με ξάφνιασε καθόλου. Όταν στα δεκαπέντε σου προπονείσαι πετώντας πέτρες στον πρώτο τυχόντα "μπάτσο", στα είκοσί σου θα κρατάς μολότωφ, και στα εικοσιπέντε σου- τί, αν όχι ένα καλάσνικοφ;
Ο "αντιεξουσιαστικός" χώρος στην Ελλάδα έχει καταντήσει συνώνυμος με το χουλιγκανισμό, και μάλιστα καθόλου άδικα. Όμως αντιεξουσιαστική φιλοσοφία και χουλιγκανισμός είναι έννοιες τελείως ασύμβατες . Εξ' ορισμού ο χουλιγκανισμός αφορά μιαν ΑΓέΛΗ "οπαδών", ποτισμένη με τεστοστερόνη και αδρεναλίνη, που βρίσκει διέξοδο στη ΒίΑ- πρόκειται προφανώς για μια παραλλαγή του ΦΑΣΙΣΜΟύ. Εξ' ορισμού οι αντιεξουσιαστές πιστεύουν στην αξιοπρέπεια και στην ευθύνη του ατόμου, και είναι κάθετα αντίθετοι τόσο στην έννοια της αγέλης όσο και στην περιττή βία. Άρα;
Άρα, καμμία σχέση. Τουλάχιστον όχι στις πολιτισμένες χώρες. Το ότι στην Ελλάδα οι ασύμβατες αυτές έννοιες ταυτίζονται, είναι απλά ακόμα μια όψη της θλιβερής και πολύπλευρης κατάντιας μας.
Και αν αναρωτιέστε για τη φωτογραφία, την τράβηξα πρόσφατα σε μια γειτονική μας "καθυστερημένη" χώρα. Είδατε πουθενά στην Ελλάδα παρόμοια "αναρχικά" συνθήματα; "ΦΙΛίΑ, ΕΝόΤΗΤΑ, ΣΕΒΑΣΜόΣ", το είδατε πουθενά;;;; Οι δικοί μας τοίχοι είναι μεν γεμάτοι συνθήματα δήθεν αναρχικά, όμως ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ξεχειλίζουν από "οργή" και λεκτική βία, δηλαδή, ανεκτόνωτη αδρεναλίνη και τεστοστερόνη...
.
Η πρωτοφανούς αγριότητας δολοφονική επίθεση τυφλής βίας στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής δε με ξάφνιασε καθόλου. Όταν στα δεκαπέντε σου προπονείσαι πετώντας πέτρες στον πρώτο τυχόντα "μπάτσο", στα είκοσί σου θα κρατάς μολότωφ, και στα εικοσιπέντε σου- τί, αν όχι ένα καλάσνικοφ;
Ο "αντιεξουσιαστικός" χώρος στην Ελλάδα έχει καταντήσει συνώνυμος με το χουλιγκανισμό, και μάλιστα καθόλου άδικα. Όμως αντιεξουσιαστική φιλοσοφία και χουλιγκανισμός είναι έννοιες τελείως ασύμβατες . Εξ' ορισμού ο χουλιγκανισμός αφορά μιαν ΑΓέΛΗ "οπαδών", ποτισμένη με τεστοστερόνη και αδρεναλίνη, που βρίσκει διέξοδο στη ΒίΑ- πρόκειται προφανώς για μια παραλλαγή του ΦΑΣΙΣΜΟύ. Εξ' ορισμού οι αντιεξουσιαστές πιστεύουν στην αξιοπρέπεια και στην ευθύνη του ατόμου, και είναι κάθετα αντίθετοι τόσο στην έννοια της αγέλης όσο και στην περιττή βία. Άρα;
Άρα, καμμία σχέση. Τουλάχιστον όχι στις πολιτισμένες χώρες. Το ότι στην Ελλάδα οι ασύμβατες αυτές έννοιες ταυτίζονται, είναι απλά ακόμα μια όψη της θλιβερής και πολύπλευρης κατάντιας μας.
Και αν αναρωτιέστε για τη φωτογραφία, την τράβηξα πρόσφατα σε μια γειτονική μας "καθυστερημένη" χώρα. Είδατε πουθενά στην Ελλάδα παρόμοια "αναρχικά" συνθήματα; "ΦΙΛίΑ, ΕΝόΤΗΤΑ, ΣΕΒΑΣΜόΣ", το είδατε πουθενά;;;; Οι δικοί μας τοίχοι είναι μεν γεμάτοι συνθήματα δήθεν αναρχικά, όμως ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ξεχειλίζουν από "οργή" και λεκτική βία, δηλαδή, ανεκτόνωτη αδρεναλίνη και τεστοστερόνη...
.
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
Ως ΠΟύ ΜΠΟΡΕί Ν' ΑΝΤέξΕΙ Η ΑΡΧή ΤηΣ Μη-ΒίΑΣ;
.
"Yo pacifista relativo", δλδ "είμαι ειρηνιστής αλλά σχετικά", δήλωσε ο Τονίνο Καροτόνε στη συναυλία του στη Θεσσαλονίκη πριν λίγο καιρό.
Στην αρχή μού κακοφάνηκε λίγο αυτή η φράση του Τονίνο, αλλά μετά συμφώνησα πλήρως μαζί του. Γιατί ακόμα κι εγώ, ο θαυμαστής του Χριστού και της Αγάπης του, ο οπαδός του Γκάντι και της μή-βίας, ο μέγας φαν του Τζων Λέννον, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως δεν θα μπορούσε να έχει υπάρξει κάποια πρόοδος της ανθρωπότητας, ούτε η Αμερικανική Επανάσταση, ούτε η Γαλλική, ούτε η Ελληνική, ούτε η Ρωσική, ούτε κι η Ινδική ακόμα, χωρίς κάποια βία. Με την έννοια αυτή, το σύνθημά μας "ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ" δεν μπορεί παρά να σημαίνει "ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΤΗ ΒΙΑ". Ποιά όμως είναι η "αναγκαία" βία, και ποιά η "περιττή";
Αυτό ήταν πάντα ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα της ανθρωπότητας, μαζί με το "ποιός θα μάς φυλάξει από τους φύλακες" του Πλάτωνα. Μη με παρεξηγήσετε, δεν θεωρώ το θέμα ασαφές, έχω κρυστάλλινη άποψη και μπορώ και να την υπερασπιστώ. Η απάντησή μου έχει απόλυτη σχέση με την Δικαιοσύνη, με την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, με την Ελευθερία, και με την προάσπισή τους. Όμως, φυσικά, ακόμα και αυτές οι θεμελιώδεις έννοιες είναι σχετικές. Τί είναι "δίκιο"; Τί είναι "Ελευθερία"; ¨Εχω γράψει αρκετά για όλα αυτά τα θέματα, και δεν θα επεκταθώ εδώ. Θα παρατηρήσω μόνο πως
όταν <<όλοι έχουν δίκιο>>, το πιό δίκιο το έχει ο πιό αδύναμος
και πως
όταν συγκρούονται δύο Ελευθερίες, το δίκιο το έχει και πάλι ο πιό αδύναμος.
Όταν ο αδύναμος αδικείται, εξ ορισμού δεν μπορεί να επιβάλει το Δίκιο του. Αλλά πρέπει με κάποιον τρόπο να το διεκδικήσει. Ναι, ΚΑΙ με τη βία, όταν όλοι οι άλλοι τρόποι έχουν αποτύχει.
Αρκεί να μην είναι μόνος του... Γιατί αν ΕΙΝΑΙ μόνος του, τότε είναι χαμένος εξ ορισμού.
Εδώ μπαίνει λοιπόν ο ρόλος του Νόμου και κάποιας Εξουσίας (που να πηγάζει από το νόμο, και να είναι ΥΠΟΛΟΓΗ σε αυτόν), σαν Συλλογική Δύναμη που θα επιβάλει το δίκιο του ανίσχυρου, κόντρα στο - εξ' ορισμού αυτοεπιβαλλόμενο - δίκιο του ισχυροτέρου. Ακόμα και κόντρα στη "βούληση της πλειοψηφίας".
Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν που δεν δέχομαι το ηλίθιο σλόγκαν "κάθε νόμος είναι τρόμος", γιατί λείπει η λέξη "ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ" (ΝΟΜΟΣ), με τον ίδιο τρόπο που αντιεξουσιαστής δεν σημαίνει για μένα "αναρχικός", αλλά ενάντιος στην ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ εξουσία, έτσι ακριβώς και "ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ" σημαίνει "ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΒΙΑ".
Γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε άγγελοι, αντίθετα, είμαστε η Γενιά του Κάιν. Ίσως κάποτε να γίνουμε άγγελοι, αλλά ως τότε, θα χρειάζονται και νόμοι και εξουσία, και, κάποια, βία.. Για να προασπίζεται η Ελευθερία, η Αξιοπρέπεια, και η Δικαιοσύνη. Ας θυμηθούμε και τον θείο Διονύση:
Διαβάστε περισσότερα:
Ελευθερία, "εκείνη που έρχεται"
Η Γενιά του Κάιν
Το μανιφέστο της μη-βίας
.
Στην αρχή μού κακοφάνηκε λίγο αυτή η φράση του Τονίνο, αλλά μετά συμφώνησα πλήρως μαζί του. Γιατί ακόμα κι εγώ, ο θαυμαστής του Χριστού και της Αγάπης του, ο οπαδός του Γκάντι και της μή-βίας, ο μέγας φαν του Τζων Λέννον, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως δεν θα μπορούσε να έχει υπάρξει κάποια πρόοδος της ανθρωπότητας, ούτε η Αμερικανική Επανάσταση, ούτε η Γαλλική, ούτε η Ελληνική, ούτε η Ρωσική, ούτε κι η Ινδική ακόμα, χωρίς κάποια βία. Με την έννοια αυτή, το σύνθημά μας "ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ" δεν μπορεί παρά να σημαίνει "ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΤΗ ΒΙΑ". Ποιά όμως είναι η "αναγκαία" βία, και ποιά η "περιττή";
Αυτό ήταν πάντα ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα της ανθρωπότητας, μαζί με το "ποιός θα μάς φυλάξει από τους φύλακες" του Πλάτωνα. Μη με παρεξηγήσετε, δεν θεωρώ το θέμα ασαφές, έχω κρυστάλλινη άποψη και μπορώ και να την υπερασπιστώ. Η απάντησή μου έχει απόλυτη σχέση με την Δικαιοσύνη, με την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, με την Ελευθερία, και με την προάσπισή τους. Όμως, φυσικά, ακόμα και αυτές οι θεμελιώδεις έννοιες είναι σχετικές. Τί είναι "δίκιο"; Τί είναι "Ελευθερία"; ¨Εχω γράψει αρκετά για όλα αυτά τα θέματα, και δεν θα επεκταθώ εδώ. Θα παρατηρήσω μόνο πως
όταν <<όλοι έχουν δίκιο>>, το πιό δίκιο το έχει ο πιό αδύναμος
και πως
όταν συγκρούονται δύο Ελευθερίες, το δίκιο το έχει και πάλι ο πιό αδύναμος.
Όταν ο αδύναμος αδικείται, εξ ορισμού δεν μπορεί να επιβάλει το Δίκιο του. Αλλά πρέπει με κάποιον τρόπο να το διεκδικήσει. Ναι, ΚΑΙ με τη βία, όταν όλοι οι άλλοι τρόποι έχουν αποτύχει.
Αρκεί να μην είναι μόνος του... Γιατί αν ΕΙΝΑΙ μόνος του, τότε είναι χαμένος εξ ορισμού.
Εδώ μπαίνει λοιπόν ο ρόλος του Νόμου και κάποιας Εξουσίας (που να πηγάζει από το νόμο, και να είναι ΥΠΟΛΟΓΗ σε αυτόν), σαν Συλλογική Δύναμη που θα επιβάλει το δίκιο του ανίσχυρου, κόντρα στο - εξ' ορισμού αυτοεπιβαλλόμενο - δίκιο του ισχυροτέρου. Ακόμα και κόντρα στη "βούληση της πλειοψηφίας".
Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν που δεν δέχομαι το ηλίθιο σλόγκαν "κάθε νόμος είναι τρόμος", γιατί λείπει η λέξη "ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ" (ΝΟΜΟΣ), με τον ίδιο τρόπο που αντιεξουσιαστής δεν σημαίνει για μένα "αναρχικός", αλλά ενάντιος στην ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ εξουσία, έτσι ακριβώς και "ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ" σημαίνει "ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΒΙΑ".
Γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε άγγελοι, αντίθετα, είμαστε η Γενιά του Κάιν. Ίσως κάποτε να γίνουμε άγγελοι, αλλά ως τότε, θα χρειάζονται και νόμοι και εξουσία, και, κάποια, βία.. Για να προασπίζεται η Ελευθερία, η Αξιοπρέπεια, και η Δικαιοσύνη. Ας θυμηθούμε και τον θείο Διονύση:
παράμερα στέκει ο άντρας, και κλαίει
αργά το τουφέκι σηκώνει, και λέει:
"σε τούτο το χέρι, τί κάνεις εσύ;
ο εχθρός μου το ξέρει, πως μού είσαι βαρύ"...
(από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους)
αργά το τουφέκι σηκώνει, και λέει:
"σε τούτο το χέρι, τί κάνεις εσύ;
ο εχθρός μου το ξέρει, πως μού είσαι βαρύ"...
(από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους)
Βαριά, αλλά αναγκαία. Για την Ελευθερία. Για την Αξιοπρέπεια. Για την Δικαιοσύνη.
Αυτή είναι η μή-καταχρηστική βία.
Αυτή είναι η μή-καταχρηστική βία.
Διαβάστε περισσότερα:
Ελευθερία, "εκείνη που έρχεται"
Η Γενιά του Κάιν
Το μανιφέστο της μη-βίας
.
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
Οι έλληνες ταλιμπάν
Με τη βία -και ειδικά την ανερμάτιστη, ηλίθια και τυφλή βία- δεν μπορείς να κάνεις διάλογο. Δεν μπορείς δηλαδή να απευθύνεσαι σ’ αυτούς και να λες «γιατί ρε παιδιά» και «μα δεν υπάρχει λογική στην επίθεση στον καθηγητή».
Δεν θα αλλάξει ποτέ τον κόσμο. Όποτε άλλαξε κάτι σε μια κοινωνία, με τρόπο βίαιο, ήταν μέσα από μαζική συμμετοχή, από γενικευμένη εξέγερση, από επανάσταση. Όποτε άλλαξε με τρόπο μη-βίαιο, άλλαξε μέσα από εκλογές ή δημοψηφίσματα, με δομημένους συνταγματικούς τρόπους. Αφού η κρίσιμη μάζα πείστηκε για την ανάγκη αλλαγής
Αν φέρνει ένα αποτέλεσμα η βία των ντόπιων ταλιμπάν («φονταμενταλιστές χωρίς Κοράνι» τους λέει πετυχημένα ο Φοίβος Καρζής), που δεν ανέχονται διαφορετικές απόψεις από οτιδήποτε έχουν σφηνωμένο ανάμεσα στα αυτιά τους και προσομοιάζει σε «ιδέα», είναι η συσπείρωση του κόσμου σε πιο συντηρητικές απόψεις, η απέχθεια σε οτιδήποτε προσπαθεί να επιβληθεί βίαια και ερήμην της ευρύτερης συναίνεσης (ή έστω σιωπηρής αποδοχής).
Και στο κάτω-κάτω αν ο απειλούμενος από βία μαλακώσει η στρογγυλέψει τις απόψεις του απλά υποκρινόμενος κάτι πιο αποδεκτό και «λαϊκό» δεν γίνεται πιο επικίνδυνος; Δεν εισχωρεί ύπουλα στην διαμόρφωση της γνώμης του όποιου ακροατηρίου;
Τον κύριο Κούγια -για παράδειγμα- εγώ τον θέλω να μπορεί να μιλάει απερίφραστα για το θύμα του πελάτη του, έτσι ώστε να με βοηθήσει να καταλάβω ποιος είναι και τι αντιπροσωπεύει. Αν απειληθεί ο ίδιος ή το γραφείο του και κρύψει αυτά που λέει σε δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις, μπορεί και να με εξαπατήσει.
Αλλά φυσικά όλα αυτά δεν θα συζητηθούν ποτέ με τους κουκουλοφόρους των σιδηρογροθιών, τις κουμπουροφόρες «φράξιες» και τους «επαναστατικούς αγώνες», δεν αναζητάς λογική για τους στόχους. Γιατί είναι τόσο εξιταρισμένοι που βρέθηκαν με άσυλο, όπλα και εκρηκτικά, όσο ένας πεντάχρονος που μόλις κατέβασε την οπλισμένη καραμπίνα απ’ το πάνω ράφι.
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ: Η ΤΥΦΛΗ ΒΙΑ, Η ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Πολλοί έσπευσαν να δικαιολογήσουν την έκρηξη της ΤΥΦΛΗΣ βίας που ακολούθησε τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, θεωρώντας την μια μορφή άμυνας απέναντι στην ανεξέλεγκτη κρατική βία. Όμως η βία φέρνει πάντα μόνο βία. Και ειδικά η ΤΥΦΛΗ βία, που είναι η χειρότερη μορφή βίας, γιατί στερείται λογικής, στόχου, και επομένως και (θετικού) αποτελέσματος.
Την δολοφονία του Αλέξη ακολούθησε ο τραυματισμός ενός άλλου 15χρονου από σφαίρα, στο χέρι ευτυχώς. Σήμερα, ενώ η Κωνσταντίνα Κούνεβα αγωνίζεται να κρατηθεί στη ζωή, μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, ένας 21 χρονος αστυνομικός σώθηκε από θαύμα, χτυπημένος από καλάσνικοφ, το ίδιο που χτύπησε πριν μέρες την κλούβα των ΜΑΤ. Των ΜΑΤ, που φυσικά, είναι τώρα πιό αφιονισμένα από ποτέ. Με την πόλωση που επικρατεί, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα υπάρξει ένας νέος Αλέξης. Ένας φαύλος κύκλος τυφλής βίας έχει ανοίξει.
Κάποιοι θέλουν την τυφλή βία. Κάποιοι θέλουν να χυθεί αίμα. Κάποιοι επιδιώκουν την πόλωση και την κλιμάκωση της κοινωνικής βίας. Φαινόμενα άγνωστα στην Ελλάδα εδώ και μερικές δεκαετίες. Ποιούς εξυπηρετεί όμως αυτός ο φαύλος κύκλος της τυφλής βίας;
"Στην αναμπουμπούλα, ΜΟΝΟ ο λύκος χαίρεται": Ιστορικά, οι περίοδοι οικονομικής κρίσης και κοινωνικής βίας ακολουθούνται πάντα από την επιβολή αυταρχικών και απολυταρχικών καθεστώτων, που τελικά οδηγούν τους λαούς σε πολέμους. Γιατί η βία, σε συνδυασμό με τη φτώχεια, οδηγούν στην ανασφάλεια, στην πόλωση και στο φανατισμό, δημιουργώντας μια κατάσταση ιδανική για να ευδοκιμήσει ο φασισμός, ο κακός λύκος της Ανθρωπότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, όσοι υποστηρίζουν την τυφλή βία, έστω κι αν έχουν "καλές" προθέσεις, παίζουν το παιχνίδι των φασιστών και των εξουσιαστών.
Μακάρι να διαψευστώ, αλλά φοβάμαι πως τα χειρότερα έπονται. Αν ήμουν πιστός, θα έλεγα "Θεός φυλάξοι"...
.
Την δολοφονία του Αλέξη ακολούθησε ο τραυματισμός ενός άλλου 15χρονου από σφαίρα, στο χέρι ευτυχώς. Σήμερα, ενώ η Κωνσταντίνα Κούνεβα αγωνίζεται να κρατηθεί στη ζωή, μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, ένας 21 χρονος αστυνομικός σώθηκε από θαύμα, χτυπημένος από καλάσνικοφ, το ίδιο που χτύπησε πριν μέρες την κλούβα των ΜΑΤ. Των ΜΑΤ, που φυσικά, είναι τώρα πιό αφιονισμένα από ποτέ. Με την πόλωση που επικρατεί, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα υπάρξει ένας νέος Αλέξης. Ένας φαύλος κύκλος τυφλής βίας έχει ανοίξει.
Κάποιοι θέλουν την τυφλή βία. Κάποιοι θέλουν να χυθεί αίμα. Κάποιοι επιδιώκουν την πόλωση και την κλιμάκωση της κοινωνικής βίας. Φαινόμενα άγνωστα στην Ελλάδα εδώ και μερικές δεκαετίες. Ποιούς εξυπηρετεί όμως αυτός ο φαύλος κύκλος της τυφλής βίας;
"Στην αναμπουμπούλα, ΜΟΝΟ ο λύκος χαίρεται": Ιστορικά, οι περίοδοι οικονομικής κρίσης και κοινωνικής βίας ακολουθούνται πάντα από την επιβολή αυταρχικών και απολυταρχικών καθεστώτων, που τελικά οδηγούν τους λαούς σε πολέμους. Γιατί η βία, σε συνδυασμό με τη φτώχεια, οδηγούν στην ανασφάλεια, στην πόλωση και στο φανατισμό, δημιουργώντας μια κατάσταση ιδανική για να ευδοκιμήσει ο φασισμός, ο κακός λύκος της Ανθρωπότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, όσοι υποστηρίζουν την τυφλή βία, έστω κι αν έχουν "καλές" προθέσεις, παίζουν το παιχνίδι των φασιστών και των εξουσιαστών.
Μακάρι να διαψευστώ, αλλά φοβάμαι πως τα χειρότερα έπονται. Αν ήμουν πιστός, θα έλεγα "Θεός φυλάξοι"...
.
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008
Η ανοχή είναι ταυτόσημη της αδιαφορίας
Επειδή έχω γράψει παλιότερα σε προσωπικό μου blog για το χάλι της Ομόνοιας και κατηγορήθηκα με χαρακτηρισμούς όπως σκληρότητα και απανθρωπιά, νομίζω ότι χρωστάω κάποιες εξηγήσεις...
Η περιοχή γύρω από την πλατεία Ομονοίας εν έτει 2008 είναι ένα τεράστιο γκέτο. Και δεν το λέω μόνο εγώ, το λένε όλοι οι κάτοικοι και επαγγελματίες που βιώνουν καθημερινά καταστάσεις λιγότερο ή περισσότερο απειλητικές.
Αν νομίζετε ότι η ανοχή λύνει το πρόβλημα κάνετε λάθος. Το πρόβλημα θα υφίσταται και θα χειροτερεύει όσο δεν ενδιαφέρεται κανένας.
Για να γίνω σαφής, δεν εννοώ να πάρουμε τα όπλα, αλλά να προχωρήσουμε σε λύσεις που θα ωφελήσουν το κοινωνικό σύνολο.
Σαν αρχή, ο ΟΚΑΝΑ καλά κάνει και υπάρχει. Και θα επιτελούσε κοινωνικό έργο αν ήταν οπουδήποτε αλλού και λειτουργούσε με κάποιον άλλο τρόπο.
Απεξάρτηση δεν σημαίνει παροχή μεθαδόνης, ειδικά από τη στιγμή που με το που θα πάρουν τη μεθαδόνη οι χρήστες, ακριβώς δίπλα θα πάρουν και τη δόση τους από το βαποράκι της γειτονιάς.
Η απεξάρτηση πρέπει να συνάδει με τη γενικότερη αναμόρφωση, δηλαδή οι πρώην χρήστες κατά τη διάρκεια αυτής να έχουν εξασφαλίσει την επιβίωσή τους (οι περισσότεροι είναι άστεγοι και άποροι - εκδιωχθέντες από την οικογένειά τους) και παράλληλα να ξοδεύουν τον χρόνο τους δημιουργικά, μαθαίνοντας να είναι χρήσιμοι.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεκάδες παιδιά που αναγκάζονται να κλέβουν ή να εκδίδονται ακριβώς επειδή η απεξάρτηση τους προσφέρει μόνο το υποκατάστατο της δόσης τους και όχι τη στήριξη που πραγματικά χρειάζονται. Αν η κοινωνική μέριμνα εστίαζε περισσότερο στο είναι αντί στο φαίνεσθαι, ίσως και να μπορούσε να λειτουργήσει μία μονάδα που να βοηθούσε αυτά τα παιδιά να απεξαρτηθούν και να ενταχθούν και πάλι στην κοινωνία, αντί να σαπίζουν στα στενά της Ομόνοιας.
Το ίδιο ισχύει και για τους μετανάστες. Ο κύριος όγκος μεταναστών στην Αθήνα είναι παράνομοι, άστεγοι και άνεργοι. Η ανοχή του κράτους όχι μόνο δεν τους κάνει καλό, αλλά και επιβαρύνει τη θέση τους, μιας και δεν πρόκειται να αποκτήσουν ποτέ σωστή διαβίωση αν δεν παρανομήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι, είτε θα αναγκαστούν να κλέψουν ή θα εισχωρήσουν σε κυκλώματα πορνείας και ναρκωτικών, γεγονός που δεν πίστευε κανένας μέχρι που συνέβη αυτό, αν και οι περίοικοι ζούσαν καθημερινά παρόμοια γεγονότα μικρότερης κλίμακας.
Από τη στιγμή που τους επιτρέπεται η είσοδος και η παραμονή στην χώρα, θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιου είδους μέριμνα για τους μετανάστες, αλλιώς η μόνη λύση είναι η απέλαση, όσο σκληρό κι αν ακούγεται.
Θεωρώ πως ειδικά για τους πολιτικούς πρόσφυγες, που η απέλαση ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, θα έπρεπε να υπάρχει κάποια μέριμνα στέγασης και σίτισης, καθώς επίσης και εξεύρεσης εργασίας.
Αυτή τη στιγμή το κράτος το μόνο που κάνει εκτός από το να τους αφήνει να ζουν υποτυπωδώς, είναι να κυνηγάει τους μικροπωλητές (οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν τη μόνη δουλειά που μπορούν αντί να εγληματίσουν) αντί να βρει μια φόρμουλα για να τους βγάλει από την "παρανομία" (όπου παρανομία σημαίνει μη φορολόγηση...).
Τέλος, θα αναφερθώ στις πόρνες, όχι γιατί με ενοχλούν από αισθητική άποψη, αλλά γιατί δυστυχώς συμβάλλουν στην υποβάθμιση της περιοχής. Δεν έχω απολύτως τίποτα με τις ιερόδουλες σαν κλάδο και ίσα ίσα πιστεύω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας.
Εκτός του ότι δεν πιστεύω ότι αυτές οι κοπέλες ήρθαν από την Αφρική με σκοπό να εκδίδονται (οι περισσότερες είναι Νιγηριανές) αλλά για να καταφέρουν να ζήσουν, εργάζονται χωρίς την απαραίτητη άδεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υποβάλλονται στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και κατά συνέπεια πάσχουν από διαφόρων ειδών νοσήματα.
Επίσης έχουν "καταλάβει" ένα αρκετά κεντρικό σημείο της πόλης, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το δημαρχείο των Αθηνών, το οποίο κατά συνέπεια αποτελεί σημείο συγκέντρωσης επικίνδυνων ατόμων κι αυτό δεν είναι προκατάληψη αλλά η πραγματικότητα που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Πιθανώς θα υπάρξει και συνέχεια στο θέμα. Έχω πολλά να πω ακόμα.Κι όσοι δεν το έχετε ζήσει, μη βιάζεστε να αποδώσετε χαρακτηρισμούς.
Σκεφτείτε μόνο, όχι μόνο πόσο διαφορετική θα ήταν η Αθήνα και γενικότερα η Ελλάδα αν νοιαζόμασταν, αλλά πόσο διαφορετικοί θα ήμαστε σαν άνθρωποι, και κατά συνέπεια σαν κοινωνία.
Η λύση δεν είναι να κρύβουμε ό,τι δεν μας αρέσει να βλάπουμε.
Η μόνη λύση είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε και να ανεχόμαστε καταστάσεις που δεν οδηγούν παρά στο χάος.
Υ.Γ. Ρίξτε μια ματιά κι εδώ, αξίζει τον κόπο
Η περιοχή γύρω από την πλατεία Ομονοίας εν έτει 2008 είναι ένα τεράστιο γκέτο. Και δεν το λέω μόνο εγώ, το λένε όλοι οι κάτοικοι και επαγγελματίες που βιώνουν καθημερινά καταστάσεις λιγότερο ή περισσότερο απειλητικές.
Αν νομίζετε ότι η ανοχή λύνει το πρόβλημα κάνετε λάθος. Το πρόβλημα θα υφίσταται και θα χειροτερεύει όσο δεν ενδιαφέρεται κανένας.
Για να γίνω σαφής, δεν εννοώ να πάρουμε τα όπλα, αλλά να προχωρήσουμε σε λύσεις που θα ωφελήσουν το κοινωνικό σύνολο.
Σαν αρχή, ο ΟΚΑΝΑ καλά κάνει και υπάρχει. Και θα επιτελούσε κοινωνικό έργο αν ήταν οπουδήποτε αλλού και λειτουργούσε με κάποιον άλλο τρόπο.
Απεξάρτηση δεν σημαίνει παροχή μεθαδόνης, ειδικά από τη στιγμή που με το που θα πάρουν τη μεθαδόνη οι χρήστες, ακριβώς δίπλα θα πάρουν και τη δόση τους από το βαποράκι της γειτονιάς.
Η απεξάρτηση πρέπει να συνάδει με τη γενικότερη αναμόρφωση, δηλαδή οι πρώην χρήστες κατά τη διάρκεια αυτής να έχουν εξασφαλίσει την επιβίωσή τους (οι περισσότεροι είναι άστεγοι και άποροι - εκδιωχθέντες από την οικογένειά τους) και παράλληλα να ξοδεύουν τον χρόνο τους δημιουργικά, μαθαίνοντας να είναι χρήσιμοι.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεκάδες παιδιά που αναγκάζονται να κλέβουν ή να εκδίδονται ακριβώς επειδή η απεξάρτηση τους προσφέρει μόνο το υποκατάστατο της δόσης τους και όχι τη στήριξη που πραγματικά χρειάζονται. Αν η κοινωνική μέριμνα εστίαζε περισσότερο στο είναι αντί στο φαίνεσθαι, ίσως και να μπορούσε να λειτουργήσει μία μονάδα που να βοηθούσε αυτά τα παιδιά να απεξαρτηθούν και να ενταχθούν και πάλι στην κοινωνία, αντί να σαπίζουν στα στενά της Ομόνοιας.
Το ίδιο ισχύει και για τους μετανάστες. Ο κύριος όγκος μεταναστών στην Αθήνα είναι παράνομοι, άστεγοι και άνεργοι. Η ανοχή του κράτους όχι μόνο δεν τους κάνει καλό, αλλά και επιβαρύνει τη θέση τους, μιας και δεν πρόκειται να αποκτήσουν ποτέ σωστή διαβίωση αν δεν παρανομήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι, είτε θα αναγκαστούν να κλέψουν ή θα εισχωρήσουν σε κυκλώματα πορνείας και ναρκωτικών, γεγονός που δεν πίστευε κανένας μέχρι που συνέβη αυτό, αν και οι περίοικοι ζούσαν καθημερινά παρόμοια γεγονότα μικρότερης κλίμακας.
Από τη στιγμή που τους επιτρέπεται η είσοδος και η παραμονή στην χώρα, θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιου είδους μέριμνα για τους μετανάστες, αλλιώς η μόνη λύση είναι η απέλαση, όσο σκληρό κι αν ακούγεται.
Θεωρώ πως ειδικά για τους πολιτικούς πρόσφυγες, που η απέλαση ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, θα έπρεπε να υπάρχει κάποια μέριμνα στέγασης και σίτισης, καθώς επίσης και εξεύρεσης εργασίας.
Αυτή τη στιγμή το κράτος το μόνο που κάνει εκτός από το να τους αφήνει να ζουν υποτυπωδώς, είναι να κυνηγάει τους μικροπωλητές (οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν τη μόνη δουλειά που μπορούν αντί να εγληματίσουν) αντί να βρει μια φόρμουλα για να τους βγάλει από την "παρανομία" (όπου παρανομία σημαίνει μη φορολόγηση...).
Τέλος, θα αναφερθώ στις πόρνες, όχι γιατί με ενοχλούν από αισθητική άποψη, αλλά γιατί δυστυχώς συμβάλλουν στην υποβάθμιση της περιοχής. Δεν έχω απολύτως τίποτα με τις ιερόδουλες σαν κλάδο και ίσα ίσα πιστεύω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας.
Εκτός του ότι δεν πιστεύω ότι αυτές οι κοπέλες ήρθαν από την Αφρική με σκοπό να εκδίδονται (οι περισσότερες είναι Νιγηριανές) αλλά για να καταφέρουν να ζήσουν, εργάζονται χωρίς την απαραίτητη άδεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υποβάλλονται στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και κατά συνέπεια πάσχουν από διαφόρων ειδών νοσήματα.
Επίσης έχουν "καταλάβει" ένα αρκετά κεντρικό σημείο της πόλης, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το δημαρχείο των Αθηνών, το οποίο κατά συνέπεια αποτελεί σημείο συγκέντρωσης επικίνδυνων ατόμων κι αυτό δεν είναι προκατάληψη αλλά η πραγματικότητα που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Πιθανώς θα υπάρξει και συνέχεια στο θέμα. Έχω πολλά να πω ακόμα.Κι όσοι δεν το έχετε ζήσει, μη βιάζεστε να αποδώσετε χαρακτηρισμούς.
Σκεφτείτε μόνο, όχι μόνο πόσο διαφορετική θα ήταν η Αθήνα και γενικότερα η Ελλάδα αν νοιαζόμασταν, αλλά πόσο διαφορετικοί θα ήμαστε σαν άνθρωποι, και κατά συνέπεια σαν κοινωνία.
Η λύση δεν είναι να κρύβουμε ό,τι δεν μας αρέσει να βλάπουμε.
Η μόνη λύση είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε και να ανεχόμαστε καταστάσεις που δεν οδηγούν παρά στο χάος.
Υ.Γ. Ρίξτε μια ματιά κι εδώ, αξίζει τον κόπο
Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
Τρίτη 3 Ιουνίου 2008
(ΙΘΑ)ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ
ΙΘΑ(ΓΕΝΙΚΗ) ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ.
Το τελευταίο καιρό κάτι γίνεται στο νησί της Κέρκυρας. Οι Φαίακες αντιδρούν στην δημιουργία ΧΥΤΑ-Χωματερής στο νότιο τμήμα του νησιού, στην Λευκίμμη. Σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα του νησιού αντίδραση των κατοίκων ,το κράτος προσπάθησε να επιβάλλει την τάξη με τους συνήθης φασιστοκατασταλτικους μεθόδους τους, στέλνοντας οχτώ διμοιρίες πάνοπλων ματατζίδων με την παρουσία ασφάλειας και εισαγγελέα ώστε να επιτραπεί στον εργολάβο να ξεκινήσει την διαδικασία δημιουργίας της χωματερής.
Έλα όμως που δεν υπολόγισαν καλά!
Και το πρωί της Πέμτης 26/5/ μια έκπληξη περίμενε τις δυνάμεις καταστολής.
Οδοφράγματα ,φωτιές ,και λαός έτοιμος για όλα…
Αστυνομικός των ΜΑΤ xτυπά 15χρονό νεαρό με το γκλόπ σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων , o οποίος επέβαινε σε μηχανή, με αποτέλεσμα ο νεαρός να χάσει την ισορροπία του και να πέσει σε μια άτυχη ΕΓΚΥΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΥΤΕΡΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ. Ο νεαρός τραυματίστηκε σοβαρά όπως και η άτυχη γυναίκα όπου και ΕΞΕΠΝΕΥΣΕ αργότερα στο νοσοκομείο της Κέρκυρας.
Ο Εν λόγω αστυνομικός φυγαδεύτηκε από τους συναδέλφους τους στην προσπάθεια των πολιτών να δοθούν τα στοιχεία του.
Για λεπτομέρειες
http://www.corfunews.eu/ --
http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=68246
http://xyta-lefkimis.blogspot.com
http://www.ppkla.blogspot.com/Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Ελευθερία Έκφρασης και Λόγου στο Διαδίκτυο
Στην Ελλάδα, η πρώτη προσπάθεια φίμωσης και καταστολής στο διαδίκτυο αφορά την υπόθεση του blogme.gr ενώ αυτές τις μέρες για δεύτερη φορά γίνεται προσπάθεια καταστολής της ελεύθερης εκφρασης, με αφορμή μηνύσεις που υπέβαλαν επώνυμοι διαπλεκόμενοι στο blog press-gr. Με αφορμή αυτή την υπόθεση, ετοιμάζεται νομοσχέδιο με σκοπό να περιοριστεί και να ελεγχθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τρομοκρατημένη και σε βαθιά θεσμική κρίση εξουσία, που με τρομονόμους προσπαθεί να κρύψει τη διαφθορά της και να εκφοβίσει οποιαδήποτε πηγή ενημέρωσης δεν ελέγχεται, δεν χειραγωγείται... αλλά απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής.
Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύο
Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας.
Ακολουθεί μετάφραση της διακήρυξης :
H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
του John Perry Barlow
Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.
Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι' αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.
Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.
Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.
Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.
Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.
Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.
Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γι' αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.
Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.
Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.
Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.
Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.
Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.
Νταβός, Ελβετία
Φεβρουάριος 8, 1996
(ευχαριστώ τον φίλο alchemist που φρόντισε να μου το στείλει με mail και υπόσχομαι να προσθέσω και τη δική μου πινελιά μόλις βρω χρόνο)
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τρομοκρατημένη και σε βαθιά θεσμική κρίση εξουσία, που με τρομονόμους προσπαθεί να κρύψει τη διαφθορά της και να εκφοβίσει οποιαδήποτε πηγή ενημέρωσης δεν ελέγχεται, δεν χειραγωγείται... αλλά απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής.
Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύο
Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας.
Ακολουθεί μετάφραση της διακήρυξης :
H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
του John Perry Barlow
Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.
Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι' αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.
Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.
Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.
Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.
Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.
Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.
Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γι' αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.
Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.
Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.
Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.
Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.
Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.
Νταβός, Ελβετία
Φεβρουάριος 8, 1996
(ευχαριστώ τον φίλο alchemist που φρόντισε να μου το στείλει με mail και υπόσχομαι να προσθέσω και τη δική μου πινελιά μόλις βρω χρόνο)
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Λες και ήμουν στα "ΓΚΕΣΤΑΠΟ"
Τον ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς στα γραφεία της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Λάρισας κατήγγειλε ο Αλβανός μετανάστης κ. Αγκίμ Ντόνταϊ.Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε , αντιλήφθηκε ότι κάποιοι τον παρακολουθούν και απευθύνθηκε στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Λάρισας προκειμένου να ενημερώσει, σχετικώς, τις διωκτικές αρχές. Εκεί, όπως υποστήριξε, πέντε αστυνομικοί, που δήλωσαν ότι προέρχονται από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, τον απομόνωσαν σε ένα δωμάτιο, του πήραν το κινητό τηλέφωνο και του έδειξαν τις φωτογραφίες δύο συγγενικών του προσώπων, τα οποία επισήμαναν ότι αναζητούν, καλώντας τον να τους δώσει εξηγήσεις ,για το πότε είδε τους συγγενείς του και πού βρίσκονται.Ο ίδιος τους είπε ότι έχει χρόνια να δει τα συγκεκριμένα πρόσωπα, προσθέτοντας ότι δε ζουν στην Ελλάδα. Τότε, σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε, δέχθηκε χτυπήματα από τους αστυνομικούς στο πρόσωπο και τα χέρια. "Με χτύπησαν δυο άτομα πάνω από 80 φορές και στα δύο στα χέρια και στο κεφάλι, με έναν μεταλλικό χάρακα και με υποχρέωναν συχνά να βάλω τα χέρια μου σε μία κανάτα που περιείχε παγωμένο νερό. Επίσης, μου άσκησαν ψυχολογική βία, λέγοντάς μου ότι θα καταλήξω στη φυλακή και ότι η γυναίκα μου, που περιμένει το τρίτο μας παιδί, θα γεννήσει στα κρατητήρια, κι εσύ, θα το δεις το παιδί σου μετά από είκοσι χρόνια που θα βγεις από τη φυλακή. Εδώ θα φέρουμε και τα δυο παιδιά σου (τεσσάρων και δυο χρονών )να σε δούνε στο κρατητήριο" είπε, μεταξύ άλλων, ο καταγγέλλων οτι του έλεγαν. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι οι αστυνομικοί τον υποχρέωσαν να γδυθεί, λέγοντάς του απειλητικά και απαξιωτικά πως, «θα σου κλείσουμε όσες τρύπες έχεις στο σώμα». Συνάμα, υποστήριξε ότι εμφανίστηκαν εμπρός του δύο ψευδομάρτυρες, όπως είπε χαρακτηριστικά, οι οποίοι δήλωσαν ότι τον είδαν πρόσφατα με τα πρόσωπα που αναζητούν οι αστυνομικοί να πίνει καφέ!!! Ο κ. Ντόνταϊ ,κατέληξε σημειώνοντας ότι, ύστερα από τα απάνθρωπα βασανιστήρια που κράτησαν τέσσερις ώρες και αφού στο γραφείο όπου τον κρατούσαν εισήλθε ο κ. Άγγελο Μήτση, Πρόεδρος του Συλλόγου Μεταναστών Νομού Λάρισας , τρομαγμένος από τις φωνές του, οι αστυνομικοί τον άφησαν ελεύθερο, λέγοντάς του απλά πως «είσαι έτοιμος». Επειδή ζαλιζόταν, μετέβη κατευθείαν στο Γενικό Νοσοκομείο. Εμφάνισε, δε, ιατρική γνωμάτευση βάσει της οποίας έχει υποστεί κακώσεις στα χέρια, κυρίως, αλλά και στο κεφάλι ,ενώ υποστήριξε ότι οι γιατροί του ζήτησαν να παραμείνει στο νοσοκομείο αλλά ο ίδιος αποχώρησε με δική του ευθύνη.Για το περιστατικό έχει ενημερωθεί η αλβανική πρεσβεία στην Ελλάδα και το υπουργείο Εξωτερικών της γειτονικής χώρας. Στις 15.03.2008 , συνοδεία του Αλβανού πρόξενου στην Ελλάδα ,κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά για το συμβάν στην Εισαγγελία της Λάρισας.Κληθείς να σχολιάσει τα όσα υποστήριξε ο κ. Ντόνταϊ, ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Περιφέρειας Θεσσαλίας Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Κασαπάκης δήλωσε ότι ,«ήδη έχει ενημερωθεί για την καταγγελία η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας». Παράλληλα, ο κ. Κασαπάκης διαβεβαίωσε ότι θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και ότι θα διερευνηθεί πλήρως η καταγγελία. "Δεν κάνουμε εκπτώσεις. Είναι πάγια πολιτική της ΕΛ.ΑΣ. να ερευνάται σε βάθος κάθε καταγγελία. Δε συγκαλύπτεται τίποτα και εφόσον προκύψουν ευθύνες αστυνομικών, αυτές θα αποδοθούν" !
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007
Το νου σας μη μείνουμε μόνοι μας
«Ομάδα 25 ατόμων εισέβαλε σε σπίτι στο Αιγάλεω και τραυμάτισε σοβαρά οκτώ Πακιστανούς που διέμεναν εκεί. Από τους τραυματίες οι πέντε νοσηλεύονται με βαριά τραύματα.»Την «έπεσαν» που λετε οι «νεαροί» σε μερικούς κακόμοιρους Πακιστανούς. Προσέξτε: Όχι σε τίποτε μεγαλομαφιόζους από αυτούς που διακινούν λευκή σάρκα, όχι σε τίποτε ναρκο-έμπορους που έχουν γεμίσει την πιάτσα με πρέζα. Ούτε καν σε τίποτα πορτοφολάδες, τσαντάκηδες, μπουκαδόρους, ριφιφίδες και πάει λέγοντας...
Όχι... Γιατί αυτοί οι «νεαροί» δεν βγήκαν στο δρόμο αγανακτισμένοι για την αυξανόμενη εγκληματικότητα, δεν κινητοποιήθηκαν από καμία «ευαισθησία». Προφανώς λοιπόν δεν θα τα έβαζαν με ένα δύσκολο στόχο σαν αυτούς που παράγουν την εγκληματικότητα, ούτε καν τους ένοιαξε αυτό το άλλοθι.
Βγήκαν σαν αγέλη να κατασπαράξουν κάποιους κακόμοιρους Πακιστανούς που σπανίως δημιουργούν προβλήματα, που δεν έχουν παραβατική συμπεριφορά, που πασχίζουν για ένα μεροκάματο, που προσπαθούν να βγάλουν μερικά ευρώ να στείλουν πίσω στις οικογένειές τους, που ανέχονται (γιατί δεν μπορούν να κάνουν και διαφορετικά) τόσο τις απαγωγές του Βουλγαράκη όσο και τα καλόπαιδα που αποφάσισαν να διώξουν τους ξένους απ’ την Ελλάδα».
Δεν θα επιχειρηματολογήσω περισσότερο για αυτή την παράνοια, δεν πρόκειται να κάθομαι να παραθέτω επιχειρήματα και να μπω σε συζήτηση για μια ομάδα εγκληματίες (ούτε καν ρατσιστές δε τους λες, αφού εδώ δεν υπάρχει καν ιδεολογία κι άποψη).
Περιμένω όμως από το «προοδευτικό» κομμάτι της κοινωνίας μας, τους συν-bloggers που κινητοποιήθηκαν για πολλά παρόμοια ζητήματα, από τα επίσημα κόμματα, από φορείς και συνδικάτα, από μαθητές και φοιτητές, να κατέβουν σε διαδήλωση όπως πριν χρόνια στη Γαλλία όταν ο κόσμος βροντοφώναξε «Κάτω τα χέρια από τον φιλαράκο μου».
Γιατί αν δεν το κάνουμε τώρα αυτό, κινδυνεύουμε ίσως να μας φύγουν οι μετανάστες αφήνοντάς μας μόνους μας με αυτούς τους έλληνες.
Για να δούμε...
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ
"Καλημέρα
Εχθές τις πρώτες πρωινές ώρες ο αδελφός μου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ……για την « Γειτονιά των Αγγέλων » Εχθές στης 17/11 περίπου στις 00΄30 στην Πέτρου Ράλλη στο ύψος της Αγ.Αννης Ένα CITROEN SAXO KOKKINO τον διαμέλισε και τον εγκατέλειψε. Επειδή λόγω της κατάστασης δεν μπορώ να γράψω περισσότερα και για να προλάβω Οποίον φίλο θέλει να βοηθήσει ( γιατί δεν αποκλείεται ο εγκληματίας να προσπαθήσει να το φτιάξει από Δευτέρα πρωί) το KOKKINO SAXO είναι χτυπημένο εμπρός από τα μέχρι τώρα στοιχεία –κομμάτια του αυτοκίνητου έχουν βρεθεί . Οποίος μπορεί να βοηθήσει θα είναι πολύτιμο και οποίος μπορεί να το προώθηση σε άλλα sites που να το διαβάζουν φαναρτζήδες η αυτοί που πουλάνε ανταλλακτικά Τον παρακαλώ πολύ να το κάνει γιατί εγώ δεν μπορώ. Δυο αγγελούδια σε λίγη ώρα από τώρα θα ακούσουν το μεγάλο μυστικό που δεν το λέμε εδώ και 28 ώρες……………. Αντίο αγαπημένε μου αδελφέ…….. "
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
"ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΦΟΝΙΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝΕ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΔΥΣΤΗΧΗΜΑΤΟΣ.ΕΙΝΑΙ CITROEN C3 model 2003 ΚΑΙ ΟΧΙ SAXO,ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΟΣ ΚΕΡΑΜΥΔΙ.
S.O.S ΟΧΙ SAXO ΑΛΛΑ CITRοEN C3 model 2003 ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΟΣ ΚΕΡΑΜΥΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ VIDEO.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ."
Σας παραθετω αυτουσιο το ποστ του Αιθεροβάμων όπως το προώθησε απο τον χρηστη Captaindim του foroum off the road.gr
οποιος γνωριζει κατι ας επικοινωνησει εδω
Τα συλληπητήρια μου στην οικογένεια του...
Εχθές τις πρώτες πρωινές ώρες ο αδελφός μου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ……για την « Γειτονιά των Αγγέλων » Εχθές στης 17/11 περίπου στις 00΄30 στην Πέτρου Ράλλη στο ύψος της Αγ.Αννης Ένα CITROEN SAXO KOKKINO τον διαμέλισε και τον εγκατέλειψε. Επειδή λόγω της κατάστασης δεν μπορώ να γράψω περισσότερα και για να προλάβω Οποίον φίλο θέλει να βοηθήσει ( γιατί δεν αποκλείεται ο εγκληματίας να προσπαθήσει να το φτιάξει από Δευτέρα πρωί) το KOKKINO SAXO είναι χτυπημένο εμπρός από τα μέχρι τώρα στοιχεία –κομμάτια του αυτοκίνητου έχουν βρεθεί . Οποίος μπορεί να βοηθήσει θα είναι πολύτιμο και οποίος μπορεί να το προώθηση σε άλλα sites που να το διαβάζουν φαναρτζήδες η αυτοί που πουλάνε ανταλλακτικά Τον παρακαλώ πολύ να το κάνει γιατί εγώ δεν μπορώ. Δυο αγγελούδια σε λίγη ώρα από τώρα θα ακούσουν το μεγάλο μυστικό που δεν το λέμε εδώ και 28 ώρες……………. Αντίο αγαπημένε μου αδελφέ…….. "
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
"ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΦΟΝΙΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝΕ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΔΥΣΤΗΧΗΜΑΤΟΣ.ΕΙΝΑΙ CITROEN C3 model 2003 ΚΑΙ ΟΧΙ SAXO,ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΟΣ ΚΕΡΑΜΥΔΙ.
S.O.S ΟΧΙ SAXO ΑΛΛΑ CITRοEN C3 model 2003 ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΟΣ ΚΕΡΑΜΥΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ VIDEO.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ."
Σας παραθετω αυτουσιο το ποστ του Αιθεροβάμων όπως το προώθησε απο τον χρηστη Captaindim του foroum off the road.gr
οποιος γνωριζει κατι ας επικοινωνησει εδω
Τα συλληπητήρια μου στην οικογένεια του...
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007
***ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ***: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΙΛΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ
Αν συμφωνείτε με το ακόλουθο κείμενο, στείλτε το στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που ακολουθούν, αναδημοσιεύστε το, στείλτε το με email, διαδώστε το όσο μπορείτε. Όλοι μαζί ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Γιατί το να μην αντιδράς σε ένα ΕΓΚΛΗΜΑ σε κάνει συνυπεύθυνο γι αυτό.
Μαύρος Γάτος
ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ:
sg-web-president@ec.europa.eu
(το email του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso)
stavros.dimas@ec.europa.eu
(το email του Επίτροπου Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρου Δήμα)
update: η διεύθυνση είναι σωστή, αλλά επιστρέφει μήνυμα λάθους. Ίσως να υπάρχει φίλτρο απόρριψης μηνυμάτων που προέρχονται από webmail (yahoo, msn, gmail) - πάντως αξίζει να δοκιμάσετε. Υπάρχει βέβαια και το blog του κ. Δήμα:
http://blogs.ec.europa.eu/dimas/ (το blog του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Σταύρου Δήμα: δεν χρειάζεται registration αλλά υπάρχει moderation, που σημαίνει ότι τα σχόλια εμφανίζονται αφού τα εγκρίνει κάποιος υπεύθυνος - περιμένω από χτες να εμφανιστεί το δικό μου.)
και η φόρμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επικοινωνία με τους πολίτες
Κοινοποιήστε το αν θέλετε και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
TO:
1. Mr. José Manuel Barroso, President of the European Commission
2. Mr. Stavros Dimas, EU Commissioner for the Environment
3. The European Parliament
REGARDING:
Unprecedented Environmental Disasters in Greece and Hunting Restoration
Ladies and Gentlemen
On November 14, 2007, the Greek Government have violated a decree of the Supreme Administrative Court of Greece (“Symvoulio tis Epikrateias”) regarding a provisional total ban on hunting, and have permitted anew hunting throughout Greece, even in the heavily devastated areas of last summer’s unprecedented fires (imposing locally some minor restrictions). The related Ministerial Decree has been signed by the Minister of Agricultural Development m. K. Kiltidis.
We live in an era of rapid climatic changes originating in the human activities and having tremendous and catastrophic consequences for the whole Planet’s ecosystems. Last summer, unprecedentedly disastrous fires have devastated 300,000 hectares of wild forest and agricultural land in Greece, bringing a lot of wildlife species to the borders of extinction, by the means of decimating their populations and destroying their natural habitats.
Having considered the above arguments, we regard the aforementioned arbitrary decision of Minister Kiltidis and of the Greek Government on hunting feloniously disastrous, and we kindly ask for your proper action.
With Honour
(full name and address)
ΠΡΟΣ:
Τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso
Τον Επίτροπο Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρο Δήμα
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
ΘΕΜΑ:
Οι πρόσφατες άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικές καταστροφές στην Ελλάδα και η επανανομιμοποίηση του κυνηγιού
Κυρίες και Κύριοι
Στις 14 Νοεμβρίου 2007 η Ελληνική Κυβέρνηση παραβίασε την απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας (του Συμβουλίου της Επικρατείας) για καθολική προσωρινή αναστολή του κυνηγιού, και επέτρεψε εκ νέου το κυνήγι σε όλη την ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων και των πυρόπληκτων περιοχών του φετινού καλοκαιριού (με κάποιους επουσιώδεις περιορισμούς). Την σχετική Υπουργική Απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κιλτίδης.
Βρισκόμαστε σε μιαν εποχή ραγδαίων ανθρωπογενών κλιματικών αλλαγών, με τεράστιες και καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα του Πλανήτη. Το περσινό καλοκαίρι πρωτοφανούς έκτασης πυρκαγιές έκαψαν 3.000.000 στρέμματα στην Ελλάδα, και έφεραν πολλά είδη άγριων ζώων στα όρια της επιβίωσης, αποδεκατίζοντας τους πληθυσμούς τους και καταστρέφοντας τους βιοτόπους τους.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε την ανωτέρω αυθαίρετη κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης δια του Υφυπουργού κ. Κιλτίδη εγκληματικά καταστροφική για την άγρια πανίδα και για το περιβάλλον γενικότερα, και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.
Με τιμή
(ονοματεπώνυμο, πλήρης διεύθυνση)
Γιατί το να μην αντιδράς σε ένα ΕΓΚΛΗΜΑ σε κάνει συνυπεύθυνο γι αυτό.
Μαύρος Γάτος
ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ:
sg-web-president@ec.europa.eu
(το email του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso)
stavros.dimas@ec.europa.eu
(το email του Επίτροπου Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρου Δήμα)
update: η διεύθυνση είναι σωστή, αλλά επιστρέφει μήνυμα λάθους. Ίσως να υπάρχει φίλτρο απόρριψης μηνυμάτων που προέρχονται από webmail (yahoo, msn, gmail) - πάντως αξίζει να δοκιμάσετε. Υπάρχει βέβαια και το blog του κ. Δήμα:
http://blogs.ec.europa.eu/dimas/ (το blog του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Σταύρου Δήμα: δεν χρειάζεται registration αλλά υπάρχει moderation, που σημαίνει ότι τα σχόλια εμφανίζονται αφού τα εγκρίνει κάποιος υπεύθυνος - περιμένω από χτες να εμφανιστεί το δικό μου.)
και η φόρμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επικοινωνία με τους πολίτες
Κοινοποιήστε το αν θέλετε και στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
TO:
1. Mr. José Manuel Barroso, President of the European Commission
2. Mr. Stavros Dimas, EU Commissioner for the Environment
3. The European Parliament
REGARDING:
Unprecedented Environmental Disasters in Greece and Hunting Restoration
Ladies and Gentlemen
On November 14, 2007, the Greek Government have violated a decree of the Supreme Administrative Court of Greece (“Symvoulio tis Epikrateias”) regarding a provisional total ban on hunting, and have permitted anew hunting throughout Greece, even in the heavily devastated areas of last summer’s unprecedented fires (imposing locally some minor restrictions). The related Ministerial Decree has been signed by the Minister of Agricultural Development m. K. Kiltidis.
We live in an era of rapid climatic changes originating in the human activities and having tremendous and catastrophic consequences for the whole Planet’s ecosystems. Last summer, unprecedentedly disastrous fires have devastated 300,000 hectares of wild forest and agricultural land in Greece, bringing a lot of wildlife species to the borders of extinction, by the means of decimating their populations and destroying their natural habitats.
Having considered the above arguments, we regard the aforementioned arbitrary decision of Minister Kiltidis and of the Greek Government on hunting feloniously disastrous, and we kindly ask for your proper action.
With Honour
(full name and address)
ΠΡΟΣ:
Τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso
Τον Επίτροπο Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κ. Σταύρο Δήμα
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
ΘΕΜΑ:
Οι πρόσφατες άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικές καταστροφές στην Ελλάδα και η επανανομιμοποίηση του κυνηγιού
Κυρίες και Κύριοι
Στις 14 Νοεμβρίου 2007 η Ελληνική Κυβέρνηση παραβίασε την απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Ελλάδας (του Συμβουλίου της Επικρατείας) για καθολική προσωρινή αναστολή του κυνηγιού, και επέτρεψε εκ νέου το κυνήγι σε όλη την ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων και των πυρόπληκτων περιοχών του φετινού καλοκαιριού (με κάποιους επουσιώδεις περιορισμούς). Την σχετική Υπουργική Απόφαση υπέγραψε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κιλτίδης.
Βρισκόμαστε σε μιαν εποχή ραγδαίων ανθρωπογενών κλιματικών αλλαγών, με τεράστιες και καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα του Πλανήτη. Το περσινό καλοκαίρι πρωτοφανούς έκτασης πυρκαγιές έκαψαν 3.000.000 στρέμματα στην Ελλάδα, και έφεραν πολλά είδη άγριων ζώων στα όρια της επιβίωσης, αποδεκατίζοντας τους πληθυσμούς τους και καταστρέφοντας τους βιοτόπους τους.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε την ανωτέρω αυθαίρετη κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης δια του Υφυπουργού κ. Κιλτίδη εγκληματικά καταστροφική για την άγρια πανίδα και για το περιβάλλον γενικότερα, και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.
Με τιμή
(ονοματεπώνυμο, πλήρης διεύθυνση)
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ BLOGS:
WORLD UNITED BLOGGERS
WHISPERING PLANET
SAY NO TO VIOLENCE
WORLD UNITED BLOGGERS
WHISPERING PLANET
SAY NO TO VIOLENCE
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007
Free Burma
International Bloggers' Day for Burma on the 4th of October
Σήμερα οι κάτοικοι της Ραγκούν θα ξαναβγούν στους δρόμους για να ψάλλουν την ανυπακοή τους με μια μελωδία που ηχεί ασταμάτητα στα αυτιά διαδηλωτών και στρατιωτών.
«Ας είναι όλοι ελεύθεροι από τον κίνδυνο, ελεύθεροι από την οργή, ελεύθεροι από τα βάσανα»
International Bloggers' Day for Burma on the 4th of October
Πηγή : Reuters AlertNet
About "Free Burma!"
International bloggers are preparing an action to support the peaceful revolution in Burma. We want to set a sign for freedom and show our sympathy for these people who are fighting their cruel regime without weapons. These Bloggers are planning to refrain from posting to their blogs on October 4 and just put up one Banner then, underlined with the words „Free Burma!“.
Take part in this action for a Free Burma!
1. Publish a posting (Bulletin Board, Forum, Blog, Social Network, Static Website…) on the 4th of October with the header: “Free Burma!”
2. Tag it if you can with “Free Burma”
3. Choose a grafic from our Grafics page and
4. Link to www.free-burma.org there your readers will find some informations about the campaign and Burma and a participant list which you can join. Even if you're a webmaster of a bulletin board or social network you will find a special Group List to join.
5. Feel free to write any additional text you want
If you have no website or blog we need you even more: Please help us to spread the word across the internet, tell your neighbours, friends or kids and first of all: Sign our list of participants!
Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007
ΟΤΑΝ Ο ΗΡΩΔΗΣ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ;
(το παρόν κείμενο το έλαβα με mail το Σάββατο 25 Αυγούστου και δημοσιεύεται σήμερα με την άδεια του συγγραφέα)
Έκαψαν που λες τον Καϊάφα. Πέρα από τους ανθρώπους που έχουν από μόνοι τους φορτωμένη στις μνήμες μας τη βαρύτητα της απώλειας - και δεν πρόκειται να γυρίσουν και θα τρίζουν ανάμεσα στ' αποκαήδια τα κόκκαλά τους - κάηκε κι ο Καϊάφας, ένα από τα πιο όμορφα και μοναδικά μέρη της μπουρδελοχώρας αυτής. Δεν επιτρέπεται να μιλάμε άσχημα, αλλά έκαψαν και τον Καϊάφα, έκαψαν και τη Μάνη, έκαψαν και τον Ταϋγετο, έκαψαν και την υπόλοιπη Πάρνηθα (εκτός από το καζίνο), έκαψαν κάποιες ντουζίνες ανθρώπων και κάποιες χιλιάδες δέντρων που θα κάνουν κάποια εκατομμύρια χρόνια να ξαναγεννηθούν αν αθροίσουμε τα χρόνια που κουβαλούσαν. Μπροστά στις ανθρώπινες απώλειες θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν είναι τίποτα ένα δάσος. Κι όμως, πόσες ανθρώπινες απώλειες θα σημάνει μακροπρόθεσμα η απώλεια ενός δάσους; Δυστυχώς, όταν θα έρθει η ώρα να το διαπιστώσουμε δε θα είναι λίγες και θα είναι αργά.
Αύριο, σήμερα, αργά, νωρίς, με τα πουκαμισάκια ανοιχτά, με τα μάτια μαύρα από το ξενύχτι και το κατάλληλο μακιγιάζ, θα βγουν κι οι μέντορές μας, οι πολιτικοί μας ταγοί, τα πονεμένα προσωπάκια τους ίσα που δε θα δακρύσουν για την καταστροφή. Ακόμα κι εκείνοι οι ίδιοι που υπερψήφισαν το άρθρο 24 δίχως ντροπή, στις προεκλογικές τους υποσχέσεις θα βγουν να μιλήσουν με λόγια δυνατά και σταράτα. Θα τα πουν έξω από τα δόντια και μέσα από αυτά θα γελούν, γιατί κανένας από εμάς δε θα πάρει μια πέτρα να τους πάρει στο κυνήγι, δε θα πάρει ένα αναπτηράκι να βάλει φωτιά στα μπατζάκια τους, δε θα πάρουμε εν τέλει την οργή μας - την οργή του λαού, κατά την προσφιλή τους έκφραση - τοις μετρητοίς για να τους ξεμπροστιάσουμε και να τους ξεφτυλίσουμε. Ολόκληροι πρώην υπουργοί (ξέρουν όλοι για ποιον μιλάω) είχαν υποστηρίξει ότι ο Καϊάφας δεν είναι λίμνη που έχει επαφή με τη θάλασσα, η ΕΤΑ (όχι της Ισπανίας, αυτή η άλλη που έχει αποφασιστεί εδώ και χρόνια να ξεπουλήσει όλη την Ελληνική γη, που μια είναι Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης και μια γίνεται Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων και γύρευε πώς θα την πουν σε λίγο) τον είχε παρατημένο στην μοίρα του δίχως έναν κάδο ανά κάποια μέτρα, η τοπική κοινωνία ας μην το κρύβουμε αδιαφορούσε και οι μόνοι που νοιάζονταν έστω λίγο είναι κάποιοι ρομαντικοί κατασκηνωτές ή κάποιοι αληθινοί αγωνιστές που προσέφευγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας ή ακόμα και στην κατ' όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην περάσει ο νέος καταπληκτικός δρόμος που βαφτίζεται Ιόνια οδός - ένα έργο πνοής για την δυτική Ελλάδα όπως το το λένε (έτσι δε βαφτίζουν όλα τα εκτρώματα σήμερα και πάντα μετά τη μεταπολίτευση; ) με την υπογραφούλα του αγαπητού Σουφλιά, αλλά και με τις προεγκρίσεις άλλων δεκάδων ή εκατοντάδων πολιτικάντηδων και επίδοξων λαμόγιων. Μόνο παγκόσμιους αγώνες θαλάσσιου σκι - ναι, αυτούς που όλοι λένε πως καταστρέφουν τους υγροβιότοπους, γιατί ήταν υγροβιότοπος ο Καϊάφας - μπορούσαν να οργανώνουν, να χαίρονται και να καταστρέφουν, αλλά λίγο προσοχή δεν μπορούσαν να δώσουν σε αυτήν την κουκκίδα του χάρτη. Τον τελευταίο χρόνο είχε κλείσει ακόμα και το περίπτερο που υπήρχε εδώ και χρόνια, ένα ταβερνάκι που βρισκόταν και τάϊζε τους επισκέπτες είχε κλείσει κι αυτό, και είχε μείνει μόνο το παλιό κτίριο του ΟΣΕ που είχε γίνει καφέ με αφεντικό έναν ανεκδιήγητο τύπο που δε σέρβιρε τους κατασκηνωτές όταν δεν φορούσαν μπλούζα, τους έδινε ζεστά μπουκαλάκια νερό και κάθε τρεις και λίγο καλούσε την αστυνομία για να τους γράψουν για ελεύθερο κάμπινγκ που πλέον εδώ και δυο δεκαετίες απαγορεύεται - ό,τι υπαγορεύει δηλαδή η πατροπαράδοτη ηλειακή φιλοξενία ενώ όλοι ξέρουμε πως μόνο οι "άπλυτοι προλετάριοι των παραλιών" αγαπούν τη φύση και γίνονται ένα μαζί της αντί να πάνε να μείνουν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο με πισίνα - ενώ η θάλασσα είναι δίπλα!!!!
Πόσο ντρέπομαι που μπήκα το '95 στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, αυτών όλων που παιδεύουν και βιάζουν τη φύση μας, τις πόλεις μας, τη ζωή μας δίχως να κοκκινίζουν ένα δράμι. Αλήθεια λέω, ντρέπομαι περισσότερο που μπήκα παρά που για 6 μαθήματα δεν την τέλειωσα κι ο πατέρας μου το 'χει καημό. Κι έρχεται κι ο διάολος κάθε μέρα και μου λέει: "τι το θέλεις το κωλοπτυχίο; Θες να γίνεις κι εσύ γλυκός υπάλληλός μου στην εξ' ορισμού παρανομία, θαμώνας στις αμαρτωλές πολεοδομίες, στις μονόφθαλμες αρχαιολογικές υπηρεσίες ή στα απαρχαιωμένα δασαρχεία με αεροφωτογραφίες του 50;" και λέω μέσα μου, λες να άλλαξε ο διάολος και πάει να με προφυλάξει απ' το κακό; Ντρέπομαι που σε όλη τη διάρκεια αυτής της φοίτησης δεν υπήρχε ένα μάθημα επαγγελματικής δεοντολογίας και ηθικής, ανάμεσα στα μαθηματικά, στη φυσική και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που μετριούνται και πληρώνονται αδρά. Και όλοι κάνουν - κάνουμε - τα στραβά μάτια. Λαμόγια πάνε και κάνουν επενδύσεις 200 μέτρα από αρχαιολογικούς χώρους και η αρχαιολογία παίρνει αποφάσεις γιατί έπεσε τηλέφωνο από τον κ. τάδε χωρίς μια ενδεικτική τομή στο έδαφος. Και μεθαύριο, τα ίδια λαμόγια, με κάποιον έμμεσο τρόπο θα βρεθούν μπροστάρηδες σε οικολογική πολιτική και θα πουλάνε οικολογικό προφίλ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, έκαψαν τον Καϊάφα. Βρήκα πριν μια βδομάδα τον Θρασύβουλο, μισομεθυσμένο στο καφενείο του Βάκρου να μου λέει πως περιμένει να μεγαλώσει ένα χρόνο ο γιος του για να τον πάρει του χρόνου το καλοκαίρι και να κατασκηνώσουν τσίτσιδοι στον Καϊάφα. Να μου λέει: "Γράψε το άρθρο που μου 'λεγες γιατί είσαι από κει, αν δεν τους φωνάξεις εσύ θα τον πάρουν, θα τον καταστρέψουν τον Καϊάφα, θα τον φάνε", κι εγώ να του απαντάω ναι, θα το γράψω, κάτσε να χαλαρώσω λίγο με τις δουλειές και θα το γράψω. Κι όταν τον ρωτούσα αν θα έρθει σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας αν την οργανώσω μέσα στον Αύγουστο, σηκωνόταν όρθιος, και μου 'λεγε "πες στο Βάκρο να με βρει και θα είμαι εκεί". Αλλά δεν πρόλαβα να το γράψω το κείμενο, δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω, δεν πρόλαβα να μαζέψω κανέναν να κατέβουμε μέσα στο δάσος όρθιοι (τώρα μόνο σκυφτοί θα περπατάμε στα καμμένα δέντρα) και να φωνάξουμε πως ανήκει σε όλους και πως πρέπει να το προστατέψουμε από αλήτες πολιτικούς, από αλήτες τοπικούς, από αλήτες της τηλεόρασης που με τα κορκοδείλια δάκρυά τους θα σβήναμε δεκάδες φωτιές αλλά τα φυλάνε για να γεμίσουν τις πισίνες τους στα βόρεια προάστεια, που κι αυτά παραλίγο να καούν. Κι όταν 300.000 στρέμματα κάηκαν στην Αιγιαλεία δόθηκαν υποσχέσεις αλλά ουσιαστικά τίποτα άμεσα. Όσο άμεσα κάηκε ένας από τους τελευταίους παραδείσους της Πελοποννήσου και της Ελλάδας ολόκληρης - ο Καϊάφας ντε, γι' αυτόν μιλάω τόση ώρα! Και την προηγούμενη βδομάδα βγήκαν στους δρόμους οι πληγέντες της Αιγιαλείας για να ζητήσουν χρήματα. Και τι έγινε; Και τι έγινε που βγήκαν στους δρόμους παρόλο που έχουμε εκλογές σε λίγο; (Μην είναι τυχαίο πως δεν δόθηκαν σχεδόν καθόλου μεταθέσεις σε εκπαιδευτικούς στο τέλος της σχολικής χρονιάς, αλλά τώρα που έχουμε εκλογές γίνεται χαμός με τις αποσπάσεις και όταν θα έρθει η ώρα, δε θα υπάρχουν καθηγητές σε κάποια σχολεία να διδάξουν;;;; )
Τόσα χωριά, τόσα κορμιά και τόσα ζωντανά είναι στάχτη και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους, τρίζουν τα δοντάκια τους από αγωνία για το πότε θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περίσταση, πότε θα καταλαγιάσει η μπόρα και θα ξεχαστούν όλα, για να πάνε να βάλουν το πρώτο παλούκι-σύνορο, στην εκ του πυρός γεννόμενη περιουσία τους. Και μετά από χρόνια, όταν οι μπόρες θα πέφτουν η μια μετά την άλλη, θα πνίγονται οι νέοι κάτοικοι, θα διαμαρτύρονται γιατί δεν έγιναν τα κατάλληλα αντιπλημμυρικά έργα, στους τόπους που οι ίδιοι καταπάτησαν, οι ίδιοι βρήκαν ως περιουσία από ένα παλιό χαρτί που δηλώνει την ιδιοκτησία τους - κάποτε τσιφλίκι του πατέρα τους, δώρο του βασιλιά, του δικτάτορα, του κατακτητή, του κάθε αλήτη που έχοντας το μαχαίρι και το πυρ, μοιράζει κατάλληλα κι εμείς κοιτάμε τους μπράβους να κλείνουν τις ακτές και τις παραλίες και να μας ζητάνε εισιτήριο.
Κι εμείς τι κάνουμε; Θα πάμε να τους ψηφίσουμε πάλι όπως και την προηγούμενη φορά; Ή θα θυμηθούμε πόσες χιλιάδες στρέμματα έχουν αποχαρακτηριστεί από τις δυο παρατάξεις που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση από το 74 και μετά και θα τους μαυρίσουμε και θα τους ρίχνουμε μια καρπαζιά κάθε φορά που θα ξανασηκώσουν κεφάλι συνέλληνες; (όπως λέει κι ένας καραγκιόζης που δε θυμάμαι το όνομά του και μου έχουν πει πως βγαίνει στην τηλεόραση - πούλα πούλα πούλα...).
Για λίγα λεπτά θα έχουμε στα χέρια μας και το μαχαίρι και το καρπούζι. Ας τα χρησιμοποιήσουμε σωστά σε λιγότερο από ένα μήνα. Κι ας χρησιμοποιήσουμε και τη φωνούλα μας και την πένα μας και το αυστηρό μας βλέμμα και για κάτι σημαντικό επιτέλους κι όχι μόνο για να βγάζουμε τα ματάκια μας.
Με μια απέραντη στεναχώρια κι έναν θυμό που σιγοβράζει,
Ν.Λ.
ΚΟΥΙΖ: Οι σημερινοί πολιτικοί, μετά την καταστροφή που έχει συμβεί ποιο ρόλο πιστεύετε ότι παίζουν καλύτερα;
Α. Του διασημότερου εμπρηστή της Ιστορίας, Νέρωνα;
Β. Του Αρχιερέα Καϊάφα;
Γ. Του Καϊάφα της Ηλείας;
Δ. Του Πόντιου Πιλάτου και θα νίψουν τας χείρας τους;
Έκαψαν που λες τον Καϊάφα. Πέρα από τους ανθρώπους που έχουν από μόνοι τους φορτωμένη στις μνήμες μας τη βαρύτητα της απώλειας - και δεν πρόκειται να γυρίσουν και θα τρίζουν ανάμεσα στ' αποκαήδια τα κόκκαλά τους - κάηκε κι ο Καϊάφας, ένα από τα πιο όμορφα και μοναδικά μέρη της μπουρδελοχώρας αυτής. Δεν επιτρέπεται να μιλάμε άσχημα, αλλά έκαψαν και τον Καϊάφα, έκαψαν και τη Μάνη, έκαψαν και τον Ταϋγετο, έκαψαν και την υπόλοιπη Πάρνηθα (εκτός από το καζίνο), έκαψαν κάποιες ντουζίνες ανθρώπων και κάποιες χιλιάδες δέντρων που θα κάνουν κάποια εκατομμύρια χρόνια να ξαναγεννηθούν αν αθροίσουμε τα χρόνια που κουβαλούσαν. Μπροστά στις ανθρώπινες απώλειες θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν είναι τίποτα ένα δάσος. Κι όμως, πόσες ανθρώπινες απώλειες θα σημάνει μακροπρόθεσμα η απώλεια ενός δάσους; Δυστυχώς, όταν θα έρθει η ώρα να το διαπιστώσουμε δε θα είναι λίγες και θα είναι αργά.
Αύριο, σήμερα, αργά, νωρίς, με τα πουκαμισάκια ανοιχτά, με τα μάτια μαύρα από το ξενύχτι και το κατάλληλο μακιγιάζ, θα βγουν κι οι μέντορές μας, οι πολιτικοί μας ταγοί, τα πονεμένα προσωπάκια τους ίσα που δε θα δακρύσουν για την καταστροφή. Ακόμα κι εκείνοι οι ίδιοι που υπερψήφισαν το άρθρο 24 δίχως ντροπή, στις προεκλογικές τους υποσχέσεις θα βγουν να μιλήσουν με λόγια δυνατά και σταράτα. Θα τα πουν έξω από τα δόντια και μέσα από αυτά θα γελούν, γιατί κανένας από εμάς δε θα πάρει μια πέτρα να τους πάρει στο κυνήγι, δε θα πάρει ένα αναπτηράκι να βάλει φωτιά στα μπατζάκια τους, δε θα πάρουμε εν τέλει την οργή μας - την οργή του λαού, κατά την προσφιλή τους έκφραση - τοις μετρητοίς για να τους ξεμπροστιάσουμε και να τους ξεφτυλίσουμε. Ολόκληροι πρώην υπουργοί (ξέρουν όλοι για ποιον μιλάω) είχαν υποστηρίξει ότι ο Καϊάφας δεν είναι λίμνη που έχει επαφή με τη θάλασσα, η ΕΤΑ (όχι της Ισπανίας, αυτή η άλλη που έχει αποφασιστεί εδώ και χρόνια να ξεπουλήσει όλη την Ελληνική γη, που μια είναι Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης και μια γίνεται Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων και γύρευε πώς θα την πουν σε λίγο) τον είχε παρατημένο στην μοίρα του δίχως έναν κάδο ανά κάποια μέτρα, η τοπική κοινωνία ας μην το κρύβουμε αδιαφορούσε και οι μόνοι που νοιάζονταν έστω λίγο είναι κάποιοι ρομαντικοί κατασκηνωτές ή κάποιοι αληθινοί αγωνιστές που προσέφευγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας ή ακόμα και στην κατ' όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην περάσει ο νέος καταπληκτικός δρόμος που βαφτίζεται Ιόνια οδός - ένα έργο πνοής για την δυτική Ελλάδα όπως το το λένε (έτσι δε βαφτίζουν όλα τα εκτρώματα σήμερα και πάντα μετά τη μεταπολίτευση; ) με την υπογραφούλα του αγαπητού Σουφλιά, αλλά και με τις προεγκρίσεις άλλων δεκάδων ή εκατοντάδων πολιτικάντηδων και επίδοξων λαμόγιων. Μόνο παγκόσμιους αγώνες θαλάσσιου σκι - ναι, αυτούς που όλοι λένε πως καταστρέφουν τους υγροβιότοπους, γιατί ήταν υγροβιότοπος ο Καϊάφας - μπορούσαν να οργανώνουν, να χαίρονται και να καταστρέφουν, αλλά λίγο προσοχή δεν μπορούσαν να δώσουν σε αυτήν την κουκκίδα του χάρτη. Τον τελευταίο χρόνο είχε κλείσει ακόμα και το περίπτερο που υπήρχε εδώ και χρόνια, ένα ταβερνάκι που βρισκόταν και τάϊζε τους επισκέπτες είχε κλείσει κι αυτό, και είχε μείνει μόνο το παλιό κτίριο του ΟΣΕ που είχε γίνει καφέ με αφεντικό έναν ανεκδιήγητο τύπο που δε σέρβιρε τους κατασκηνωτές όταν δεν φορούσαν μπλούζα, τους έδινε ζεστά μπουκαλάκια νερό και κάθε τρεις και λίγο καλούσε την αστυνομία για να τους γράψουν για ελεύθερο κάμπινγκ που πλέον εδώ και δυο δεκαετίες απαγορεύεται - ό,τι υπαγορεύει δηλαδή η πατροπαράδοτη ηλειακή φιλοξενία ενώ όλοι ξέρουμε πως μόνο οι "άπλυτοι προλετάριοι των παραλιών" αγαπούν τη φύση και γίνονται ένα μαζί της αντί να πάνε να μείνουν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο με πισίνα - ενώ η θάλασσα είναι δίπλα!!!!
Πόσο ντρέπομαι που μπήκα το '95 στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, αυτών όλων που παιδεύουν και βιάζουν τη φύση μας, τις πόλεις μας, τη ζωή μας δίχως να κοκκινίζουν ένα δράμι. Αλήθεια λέω, ντρέπομαι περισσότερο που μπήκα παρά που για 6 μαθήματα δεν την τέλειωσα κι ο πατέρας μου το 'χει καημό. Κι έρχεται κι ο διάολος κάθε μέρα και μου λέει: "τι το θέλεις το κωλοπτυχίο; Θες να γίνεις κι εσύ γλυκός υπάλληλός μου στην εξ' ορισμού παρανομία, θαμώνας στις αμαρτωλές πολεοδομίες, στις μονόφθαλμες αρχαιολογικές υπηρεσίες ή στα απαρχαιωμένα δασαρχεία με αεροφωτογραφίες του 50;" και λέω μέσα μου, λες να άλλαξε ο διάολος και πάει να με προφυλάξει απ' το κακό; Ντρέπομαι που σε όλη τη διάρκεια αυτής της φοίτησης δεν υπήρχε ένα μάθημα επαγγελματικής δεοντολογίας και ηθικής, ανάμεσα στα μαθηματικά, στη φυσική και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που μετριούνται και πληρώνονται αδρά. Και όλοι κάνουν - κάνουμε - τα στραβά μάτια. Λαμόγια πάνε και κάνουν επενδύσεις 200 μέτρα από αρχαιολογικούς χώρους και η αρχαιολογία παίρνει αποφάσεις γιατί έπεσε τηλέφωνο από τον κ. τάδε χωρίς μια ενδεικτική τομή στο έδαφος. Και μεθαύριο, τα ίδια λαμόγια, με κάποιον έμμεσο τρόπο θα βρεθούν μπροστάρηδες σε οικολογική πολιτική και θα πουλάνε οικολογικό προφίλ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, έκαψαν τον Καϊάφα. Βρήκα πριν μια βδομάδα τον Θρασύβουλο, μισομεθυσμένο στο καφενείο του Βάκρου να μου λέει πως περιμένει να μεγαλώσει ένα χρόνο ο γιος του για να τον πάρει του χρόνου το καλοκαίρι και να κατασκηνώσουν τσίτσιδοι στον Καϊάφα. Να μου λέει: "Γράψε το άρθρο που μου 'λεγες γιατί είσαι από κει, αν δεν τους φωνάξεις εσύ θα τον πάρουν, θα τον καταστρέψουν τον Καϊάφα, θα τον φάνε", κι εγώ να του απαντάω ναι, θα το γράψω, κάτσε να χαλαρώσω λίγο με τις δουλειές και θα το γράψω. Κι όταν τον ρωτούσα αν θα έρθει σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας αν την οργανώσω μέσα στον Αύγουστο, σηκωνόταν όρθιος, και μου 'λεγε "πες στο Βάκρο να με βρει και θα είμαι εκεί". Αλλά δεν πρόλαβα να το γράψω το κείμενο, δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω, δεν πρόλαβα να μαζέψω κανέναν να κατέβουμε μέσα στο δάσος όρθιοι (τώρα μόνο σκυφτοί θα περπατάμε στα καμμένα δέντρα) και να φωνάξουμε πως ανήκει σε όλους και πως πρέπει να το προστατέψουμε από αλήτες πολιτικούς, από αλήτες τοπικούς, από αλήτες της τηλεόρασης που με τα κορκοδείλια δάκρυά τους θα σβήναμε δεκάδες φωτιές αλλά τα φυλάνε για να γεμίσουν τις πισίνες τους στα βόρεια προάστεια, που κι αυτά παραλίγο να καούν. Κι όταν 300.000 στρέμματα κάηκαν στην Αιγιαλεία δόθηκαν υποσχέσεις αλλά ουσιαστικά τίποτα άμεσα. Όσο άμεσα κάηκε ένας από τους τελευταίους παραδείσους της Πελοποννήσου και της Ελλάδας ολόκληρης - ο Καϊάφας ντε, γι' αυτόν μιλάω τόση ώρα! Και την προηγούμενη βδομάδα βγήκαν στους δρόμους οι πληγέντες της Αιγιαλείας για να ζητήσουν χρήματα. Και τι έγινε; Και τι έγινε που βγήκαν στους δρόμους παρόλο που έχουμε εκλογές σε λίγο; (Μην είναι τυχαίο πως δεν δόθηκαν σχεδόν καθόλου μεταθέσεις σε εκπαιδευτικούς στο τέλος της σχολικής χρονιάς, αλλά τώρα που έχουμε εκλογές γίνεται χαμός με τις αποσπάσεις και όταν θα έρθει η ώρα, δε θα υπάρχουν καθηγητές σε κάποια σχολεία να διδάξουν;;;; )
Τόσα χωριά, τόσα κορμιά και τόσα ζωντανά είναι στάχτη και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους, τρίζουν τα δοντάκια τους από αγωνία για το πότε θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περίσταση, πότε θα καταλαγιάσει η μπόρα και θα ξεχαστούν όλα, για να πάνε να βάλουν το πρώτο παλούκι-σύνορο, στην εκ του πυρός γεννόμενη περιουσία τους. Και μετά από χρόνια, όταν οι μπόρες θα πέφτουν η μια μετά την άλλη, θα πνίγονται οι νέοι κάτοικοι, θα διαμαρτύρονται γιατί δεν έγιναν τα κατάλληλα αντιπλημμυρικά έργα, στους τόπους που οι ίδιοι καταπάτησαν, οι ίδιοι βρήκαν ως περιουσία από ένα παλιό χαρτί που δηλώνει την ιδιοκτησία τους - κάποτε τσιφλίκι του πατέρα τους, δώρο του βασιλιά, του δικτάτορα, του κατακτητή, του κάθε αλήτη που έχοντας το μαχαίρι και το πυρ, μοιράζει κατάλληλα κι εμείς κοιτάμε τους μπράβους να κλείνουν τις ακτές και τις παραλίες και να μας ζητάνε εισιτήριο.
Κι εμείς τι κάνουμε; Θα πάμε να τους ψηφίσουμε πάλι όπως και την προηγούμενη φορά; Ή θα θυμηθούμε πόσες χιλιάδες στρέμματα έχουν αποχαρακτηριστεί από τις δυο παρατάξεις που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση από το 74 και μετά και θα τους μαυρίσουμε και θα τους ρίχνουμε μια καρπαζιά κάθε φορά που θα ξανασηκώσουν κεφάλι συνέλληνες; (όπως λέει κι ένας καραγκιόζης που δε θυμάμαι το όνομά του και μου έχουν πει πως βγαίνει στην τηλεόραση - πούλα πούλα πούλα...).
Για λίγα λεπτά θα έχουμε στα χέρια μας και το μαχαίρι και το καρπούζι. Ας τα χρησιμοποιήσουμε σωστά σε λιγότερο από ένα μήνα. Κι ας χρησιμοποιήσουμε και τη φωνούλα μας και την πένα μας και το αυστηρό μας βλέμμα και για κάτι σημαντικό επιτέλους κι όχι μόνο για να βγάζουμε τα ματάκια μας.
Με μια απέραντη στεναχώρια κι έναν θυμό που σιγοβράζει,
Ν.Λ.
ΚΟΥΙΖ: Οι σημερινοί πολιτικοί, μετά την καταστροφή που έχει συμβεί ποιο ρόλο πιστεύετε ότι παίζουν καλύτερα;
Α. Του διασημότερου εμπρηστή της Ιστορίας, Νέρωνα;
Β. Του Αρχιερέα Καϊάφα;
Γ. Του Καϊάφα της Ηλείας;
Δ. Του Πόντιου Πιλάτου και θα νίψουν τας χείρας τους;
Κυριακή 26 Αυγούστου 2007
Καμμένη Γη
Αυτό είναι μόνο το αποτέλεσμα...
Το θέμα είναι ότι δεν μας την έκαψαν έτσι απλά. Τους την παραδώσαμε εμείς και τους επιτρέψαμε εμείς οι ίδιοι να την κάψουν.
Ας μην αρνούμαστε το μερίδιο ευθύνης που έχουμε σε όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Εμείς επιλέγουμε την εκάστοτε κυβέρνηση και τους απανταχού προύχοντες.
Η λύση δεν βρίσκεται στις πορείες διαμαρτυρίας, αλλά στις κάλπες.
Δεν λέω ότι όποιος και να βγει θα είναι καλύτερος, δεν έχω τέτοιου είδους αυταπάτες, ούτε και υποστηρίζω κανέναν συγκεκριμένα.
Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να στείλουμε ένα ουσιαστικό μήνυμα στους κυρίους που πίνουν αμέριμνοι το καφεδάκι τους στη βουλή, ενώ εμείς εδώ έξω παλεύουμε να επιβιώσουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να τους δείξουμε εμπράκτως ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δεν υπάρχει για να κυκλοφορούν με τις θωρακισμένες mercedes και τους 80 προσωπικούς φρουρούς, αλλά για να διαφυλλάττουν την ασφάλεια και την ευημερία της χώρας και του λαού;
Ρίξτε μαύρο, άσπρο, ή ό,τι άλλο χρώμα γουστάρετε στην κάλπη. Δεν θα πω εγώ ποιο είναι το σωστό ή το λάθος.
Αλλά πριν το κάνετε σκεφτείτε τόν λόγο που σας ωθεί.
Αξίζει περισσότερο ένα ρουσφέτι, ένας διορισμός, μία άδεια αυθαιρέτου και κάθε προσωπικό συμφέρον από το να ζήσουμε σε μια καλύτερη χώρα;
Για μια φορά ας δώσουμε ένα σωστό μήνυμα, ας τους ξεκουνήσουμε λίγο από τη σιγουριά και την ασφάλειά τους.
Όχι στον δικομματισμό.
Ας μην τους δίνουμε άλλο αυτό που θέλουν.
Ας τους δώσουμε αυτό που τους αξίζει.
Ας πάρουμε αυτό που μας αξίζει.
Μια χώρα με καλύτερες προοπτικές για όλους ανεξαιρέτως.
Το θέμα είναι ότι δεν μας την έκαψαν έτσι απλά. Τους την παραδώσαμε εμείς και τους επιτρέψαμε εμείς οι ίδιοι να την κάψουν.
Ας μην αρνούμαστε το μερίδιο ευθύνης που έχουμε σε όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Εμείς επιλέγουμε την εκάστοτε κυβέρνηση και τους απανταχού προύχοντες.
Η λύση δεν βρίσκεται στις πορείες διαμαρτυρίας, αλλά στις κάλπες.
Δεν λέω ότι όποιος και να βγει θα είναι καλύτερος, δεν έχω τέτοιου είδους αυταπάτες, ούτε και υποστηρίζω κανέναν συγκεκριμένα.
Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να στείλουμε ένα ουσιαστικό μήνυμα στους κυρίους που πίνουν αμέριμνοι το καφεδάκι τους στη βουλή, ενώ εμείς εδώ έξω παλεύουμε να επιβιώσουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να τους δείξουμε εμπράκτως ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δεν υπάρχει για να κυκλοφορούν με τις θωρακισμένες mercedes και τους 80 προσωπικούς φρουρούς, αλλά για να διαφυλλάττουν την ασφάλεια και την ευημερία της χώρας και του λαού;
Ρίξτε μαύρο, άσπρο, ή ό,τι άλλο χρώμα γουστάρετε στην κάλπη. Δεν θα πω εγώ ποιο είναι το σωστό ή το λάθος.
Αλλά πριν το κάνετε σκεφτείτε τόν λόγο που σας ωθεί.
Αξίζει περισσότερο ένα ρουσφέτι, ένας διορισμός, μία άδεια αυθαιρέτου και κάθε προσωπικό συμφέρον από το να ζήσουμε σε μια καλύτερη χώρα;
Για μια φορά ας δώσουμε ένα σωστό μήνυμα, ας τους ξεκουνήσουμε λίγο από τη σιγουριά και την ασφάλειά τους.
Όχι στον δικομματισμό.
Ας μην τους δίνουμε άλλο αυτό που θέλουν.
Ας τους δώσουμε αυτό που τους αξίζει.
Ας πάρουμε αυτό που μας αξίζει.
Μια χώρα με καλύτερες προοπτικές για όλους ανεξαιρέτως.
Μαύρη Διαμαρτυρία
"Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.
Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ."
{αναδημοσίευση από: mormolis}
Σάββατο 25 Αυγούστου 2007
πόλεμος
Δεν ξέρω πως αλλιώς να χαρακτηρίσω τις φετινές πυρκαγιές.
Νομίζω πως πλέον, ακόμα και ο ορισμός "οργανωμένο έγκλημα" είναι ελλιπής σ' αυτήν την περίπτωση.
Σάββατο 25 Αυγούστου 2007, μεσημέρι.
Ο απολογισμός;
Πάνω από 40 νεκροί, δεν ξέρω κι εγώ πόσοι αγνοούμενοι, ακόμα πόσοι εγκλωβισμένοι στα χωριά της Ηλείας, τη Μεγαλόπολη, την Τρίπολη και την Εύβοια.
Η τύχη πολλών ανθρώπων αμφίβολη, ακόμα κι αυτή τη στιγμή.
Η καταστροφή ανυπολόγιστη.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, χτύπησαν γι' ακόμα μια φορά και την Αττική. Με αποκορύφωμα τον Υμηττό, όπου κινδύνεψαν (και δεν έχουν ακόμα διαφύγει τον κίνδυνο) κατοικημένες περιοχές, καθώς και πολλές άλλες μικρές εστίες που δεν αναφέρθηκαν καν στα δελτία ειδήσεων, οι εμπρηστές έφτασαν κυριολεκτικά στην πόρτα μας...
Δεν ξέρω πλέον σε τί κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα, μιας και δεν έχουμε ρεύμα εδώ και πάνω από μία ώρα, οπότε και δεν μπορώ να δω τις ανταποκρίσεις. Γράφω όσο μου επιτρέπει η μπαταρία του laptop.
Κοιτάζοντας έξω, βλέπω έναν ουρανό που θυμίζει πυρηνική καταστροφή. Φοβάμαι ότι θ' ανοίξω την πόρτα και θ' αντικρίσω έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό απ' αυτόν που άφησα μπαίνοντας.
Φοβάμαι για τους δικούς μου ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι για όλους τους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι γενικά αυτή τη στιγμή. Από το πρωί τρέμω.
Δεν ξέρω ποιος φταίει για τους εμπρησμούς, τίνος συμφέρον είναι μια τέτοια τραγωδία ή ποιος έχει την πολιτική ευθύνη. Δεν θα ψάξω να επιρρίψω ευθύνη σε κανέναν συγκεκριμένα.
Το θέμα είναι ότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία κατάσταση κι αποδείξαμε για άλλη μια φορά την ανικανότητά μας ν' ανταπεξέλθουμε σωστά, οργανωμένα και έγκαιρα.
Γι' άλλη μια φορά θα βρεθούμε να θρηνούμε γοερά και να ζητάμε ευθύνες και αποζημιώσεις. Θα φέρει πίσω μια χρηματική αποζημίωση αυτούς που χάθηκαν; Μήπως θα το κάνει η παραίτηση κάποιου υψηλά ιστάμενου; Ακόμα κι αν κάτι τέτοιο προσφέρει μια στιγμιαία "ηθική" ικανοποίηση των παθόντων, λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα;
Αν δεν εστιάσουμε στη ρίζα του προβλήματος, αλλά μόνο κλαίμε για το αποτέλεσμα, δεν θ' αλλάξει ποτέ τίποτα. Και δυστυχώς, είναι πολλά σ' αυτή τη ρημάδα τη χώρα που χρειάζονται ριζική αλλαγή... Ξεκινώντας από τα ίδια μας τα μυαλά...
Ελπίζω οι επόμενες ώρες να μας βρουν σε καλύτερη μοίρα και να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Νομίζω πως πλέον, ακόμα και ο ορισμός "οργανωμένο έγκλημα" είναι ελλιπής σ' αυτήν την περίπτωση.
Σάββατο 25 Αυγούστου 2007, μεσημέρι.
Ο απολογισμός;
Πάνω από 40 νεκροί, δεν ξέρω κι εγώ πόσοι αγνοούμενοι, ακόμα πόσοι εγκλωβισμένοι στα χωριά της Ηλείας, τη Μεγαλόπολη, την Τρίπολη και την Εύβοια.
Η τύχη πολλών ανθρώπων αμφίβολη, ακόμα κι αυτή τη στιγμή.
Η καταστροφή ανυπολόγιστη.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, χτύπησαν γι' ακόμα μια φορά και την Αττική. Με αποκορύφωμα τον Υμηττό, όπου κινδύνεψαν (και δεν έχουν ακόμα διαφύγει τον κίνδυνο) κατοικημένες περιοχές, καθώς και πολλές άλλες μικρές εστίες που δεν αναφέρθηκαν καν στα δελτία ειδήσεων, οι εμπρηστές έφτασαν κυριολεκτικά στην πόρτα μας...
Δεν ξέρω πλέον σε τί κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα, μιας και δεν έχουμε ρεύμα εδώ και πάνω από μία ώρα, οπότε και δεν μπορώ να δω τις ανταποκρίσεις. Γράφω όσο μου επιτρέπει η μπαταρία του laptop.
Κοιτάζοντας έξω, βλέπω έναν ουρανό που θυμίζει πυρηνική καταστροφή. Φοβάμαι ότι θ' ανοίξω την πόρτα και θ' αντικρίσω έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό απ' αυτόν που άφησα μπαίνοντας.
Φοβάμαι για τους δικούς μου ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι για όλους τους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι γενικά αυτή τη στιγμή. Από το πρωί τρέμω.
Δεν ξέρω ποιος φταίει για τους εμπρησμούς, τίνος συμφέρον είναι μια τέτοια τραγωδία ή ποιος έχει την πολιτική ευθύνη. Δεν θα ψάξω να επιρρίψω ευθύνη σε κανέναν συγκεκριμένα.
Το θέμα είναι ότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία κατάσταση κι αποδείξαμε για άλλη μια φορά την ανικανότητά μας ν' ανταπεξέλθουμε σωστά, οργανωμένα και έγκαιρα.
Γι' άλλη μια φορά θα βρεθούμε να θρηνούμε γοερά και να ζητάμε ευθύνες και αποζημιώσεις. Θα φέρει πίσω μια χρηματική αποζημίωση αυτούς που χάθηκαν; Μήπως θα το κάνει η παραίτηση κάποιου υψηλά ιστάμενου; Ακόμα κι αν κάτι τέτοιο προσφέρει μια στιγμιαία "ηθική" ικανοποίηση των παθόντων, λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα;
Αν δεν εστιάσουμε στη ρίζα του προβλήματος, αλλά μόνο κλαίμε για το αποτέλεσμα, δεν θ' αλλάξει ποτέ τίποτα. Και δυστυχώς, είναι πολλά σ' αυτή τη ρημάδα τη χώρα που χρειάζονται ριζική αλλαγή... Ξεκινώντας από τα ίδια μας τα μυαλά...
Ελπίζω οι επόμενες ώρες να μας βρουν σε καλύτερη μοίρα και να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Τρίτη 10 Ιουλίου 2007
Αει στο διάολο κι εσύ και η κουκούλα σου
Κάποια ανεγκέφαλα, μαστουρωμένα ηλίθια, κάτι δήθεν επαναστάτες του κώλου (τριάντα μαζί!), έστειλαν στην εντατική με βαριά τραύματα έναν αστυνομικό, 24 ετών. Που έκανε το λάθος να φρουρεί τα αυτοκίνητα σε μια ροκ συναυλία για να μην καούν σαν την άλλη φορά.
Δεν έχει σημασία αν αυτοί είναι ή δεν είναι αντιεξουσιαστές, χούλιγκανς, αναρχικοί (ή «αναρχικοί της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά»). Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι αν έκανε το ίδιο μια ομάδα αστυνομικών (ακάλυπτων και επομένως ευκόλως ανιχνεύσιμων), θα ζητούσαμε παραιτήσεις, θα απαιτούσαμε από την αστυνομία να μάθει τον συνταγματικό της ρόλο (όπως κάνουμε και θα κάνουμε).
Και καλά θα κάναμε, δίκιο θα είχαμε.
Για τώρα πάντως νοιώθω την ανάγκη να διαολοστείλω αυτούς τους τριάντα θρασύδειλους παλικαράδες με τις κουκούλες (και επομένως ανώνυμους και μη ανιχνεύσιμους) είτε πρόκειται για «αναρχικούς» και «αντιεξουσιαστές», είτε για χαπακωμένα χουλιγκάνια.
Στην πρώτη περίπτωση, δεν έκαναν τίποτα ούτε στο κράτος ούτε στην εξουσία, απλά σακάτεψαν έναν άνθρωπο (άσε που μπορεί να είναι και σε χαμηλότερη κοινωνικά θέση από την δική τους «οικογένεια»).
Στη δεύτερη περίπτωση η μόνη συνέπεια της πράξης τους θα είναι την επόμενη φορά που κάποιος από την ευγενή αυτή ομάδα θα έχει ξεχάσει το όνομά του από το ξύλο, κάποιοι από εμάς να κάνουν τα στραβά μάτια.
Μονά-ζυγά χάνουν!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
