Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΕΚΤόΣ ΑΠό ΤΟΥΣ (ΚάΦΡΟΥΣ) ΠΟΛΙΤΙΚΟύΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡάΦΟΥΣ ΠοΥ ΜάΣ ΑΞίΖΟΥΝ, έΧΟΥΜΕ *ΚΑΙ* ΤουΣ "ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤέΣ" ΠΟυ ΜάΣ ΑΞίΖΟΥΝ

.

Η πρωτοφανούς αγριότητας δολοφονική επίθεση τυφλής βίας στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής δε με ξάφνιασε καθόλου. Όταν στα δεκαπέντε σου προπονείσαι πετώντας πέτρες στον πρώτο τυχόντα "μπάτσο", στα είκοσί σου θα κρατάς μολότωφ, και στα εικοσιπέντε σου- τί, αν όχι ένα καλάσνικοφ;

Ο "αντιεξουσιαστικός" χώρος στην Ελλάδα έχει καταντήσει συνώνυμος με το χουλιγκανισμό, και μάλιστα καθόλου άδικα. Όμως αντιεξουσιαστική φιλοσοφία και χουλιγκανισμός είναι
έννοιες τελείως ασύμβατες . Εξ' ορισμού ο χουλιγκανισμός αφορά μιαν ΑΓέΛΗ "οπαδών", ποτισμένη με τεστοστερόνη και αδρεναλίνη, που βρίσκει διέξοδο στη ΒίΑ- πρόκειται προφανώς για μια παραλλαγή του ΦΑΣΙΣΜΟύ. Εξ' ορισμού οι αντιεξουσιαστές πιστεύουν στην αξιοπρέπεια και στην ευθύνη του ατόμου, και είναι κάθετα αντίθετοι τόσο στην έννοια της αγέλης όσο και στην περιττή βία. Άρα;

Άρα, καμμία σχέση. Τουλάχιστον όχι στις πολιτισμένες χώρες. Το ότι
στην Ελλάδα οι ασύμβατες αυτές έννοιες ταυτίζονται, είναι απλά ακόμα μια όψη της θλιβερής και πολύπλευρης κατάντιας μας.

Και αν αναρωτιέστε για τη φωτογραφία, την τράβηξα πρόσφατα σε μια γειτονική μας "καθυστερημένη" χώρα. Είδατε πουθενά στην Ελλάδα παρόμοια "αναρχικά" συνθήματα; "ΦΙΛίΑ, ΕΝόΤΗΤΑ, ΣΕΒΑΣΜόΣ", το είδατε πουθενά;;;; Οι δικοί μας τοίχοι είναι μεν γεμάτοι συνθήματα δήθεν αναρχικά, όμως ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ξεχειλίζουν από "οργή" και λεκτική βία, δηλαδή, ανεκτόνωτη αδρεναλίνη και τεστοστερόνη...


.