Επειδή έχω γράψει παλιότερα σε προσωπικό μου blog για το χάλι της Ομόνοιας και κατηγορήθηκα με χαρακτηρισμούς όπως σκληρότητα και απανθρωπιά, νομίζω ότι χρωστάω κάποιες εξηγήσεις...
Η περιοχή γύρω από την πλατεία Ομονοίας εν έτει 2008 είναι ένα τεράστιο γκέτο. Και δεν το λέω μόνο εγώ, το λένε όλοι οι κάτοικοι και επαγγελματίες που βιώνουν καθημερινά καταστάσεις λιγότερο ή περισσότερο απειλητικές.
Αν νομίζετε ότι η ανοχή λύνει το πρόβλημα κάνετε λάθος. Το πρόβλημα θα υφίσταται και θα χειροτερεύει όσο δεν ενδιαφέρεται κανένας.
Για να γίνω σαφής, δεν εννοώ να πάρουμε τα όπλα, αλλά να προχωρήσουμε σε λύσεις που θα ωφελήσουν το κοινωνικό σύνολο.
Σαν αρχή, ο ΟΚΑΝΑ καλά κάνει και υπάρχει. Και θα επιτελούσε κοινωνικό έργο αν ήταν οπουδήποτε αλλού και λειτουργούσε με κάποιον άλλο τρόπο.
Απεξάρτηση δεν σημαίνει παροχή μεθαδόνης, ειδικά από τη στιγμή που με το που θα πάρουν τη μεθαδόνη οι χρήστες, ακριβώς δίπλα θα πάρουν και τη δόση τους από το βαποράκι της γειτονιάς.
Η απεξάρτηση πρέπει να συνάδει με τη γενικότερη αναμόρφωση, δηλαδή οι πρώην χρήστες κατά τη διάρκεια αυτής να έχουν εξασφαλίσει την επιβίωσή τους (οι περισσότεροι είναι άστεγοι και άποροι - εκδιωχθέντες από την οικογένειά τους) και παράλληλα να ξοδεύουν τον χρόνο τους δημιουργικά, μαθαίνοντας να είναι χρήσιμοι.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεκάδες παιδιά που αναγκάζονται να κλέβουν ή να εκδίδονται ακριβώς επειδή η απεξάρτηση τους προσφέρει μόνο το υποκατάστατο της δόσης τους και όχι τη στήριξη που πραγματικά χρειάζονται. Αν η κοινωνική μέριμνα εστίαζε περισσότερο στο είναι αντί στο φαίνεσθαι, ίσως και να μπορούσε να λειτουργήσει μία μονάδα που να βοηθούσε αυτά τα παιδιά να απεξαρτηθούν και να ενταχθούν και πάλι στην κοινωνία, αντί να σαπίζουν στα στενά της Ομόνοιας.
Το ίδιο ισχύει και για τους μετανάστες. Ο κύριος όγκος μεταναστών στην Αθήνα είναι παράνομοι, άστεγοι και άνεργοι. Η ανοχή του κράτους όχι μόνο δεν τους κάνει καλό, αλλά και επιβαρύνει τη θέση τους, μιας και δεν πρόκειται να αποκτήσουν ποτέ σωστή διαβίωση αν δεν παρανομήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι, είτε θα αναγκαστούν να κλέψουν ή θα εισχωρήσουν σε κυκλώματα πορνείας και ναρκωτικών, γεγονός που δεν πίστευε κανένας μέχρι που συνέβη αυτό, αν και οι περίοικοι ζούσαν καθημερινά παρόμοια γεγονότα μικρότερης κλίμακας.
Από τη στιγμή που τους επιτρέπεται η είσοδος και η παραμονή στην χώρα, θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιου είδους μέριμνα για τους μετανάστες, αλλιώς η μόνη λύση είναι η απέλαση, όσο σκληρό κι αν ακούγεται.
Θεωρώ πως ειδικά για τους πολιτικούς πρόσφυγες, που η απέλαση ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, θα έπρεπε να υπάρχει κάποια μέριμνα στέγασης και σίτισης, καθώς επίσης και εξεύρεσης εργασίας.
Αυτή τη στιγμή το κράτος το μόνο που κάνει εκτός από το να τους αφήνει να ζουν υποτυπωδώς, είναι να κυνηγάει τους μικροπωλητές (οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν τη μόνη δουλειά που μπορούν αντί να εγληματίσουν) αντί να βρει μια φόρμουλα για να τους βγάλει από την "παρανομία" (όπου παρανομία σημαίνει μη φορολόγηση...).
Τέλος, θα αναφερθώ στις πόρνες, όχι γιατί με ενοχλούν από αισθητική άποψη, αλλά γιατί δυστυχώς συμβάλλουν στην υποβάθμιση της περιοχής. Δεν έχω απολύτως τίποτα με τις ιερόδουλες σαν κλάδο και ίσα ίσα πιστεύω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας.
Εκτός του ότι δεν πιστεύω ότι αυτές οι κοπέλες ήρθαν από την Αφρική με σκοπό να εκδίδονται (οι περισσότερες είναι Νιγηριανές) αλλά για να καταφέρουν να ζήσουν, εργάζονται χωρίς την απαραίτητη άδεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υποβάλλονται στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και κατά συνέπεια πάσχουν από διαφόρων ειδών νοσήματα.
Επίσης έχουν "καταλάβει" ένα αρκετά κεντρικό σημείο της πόλης, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το δημαρχείο των Αθηνών, το οποίο κατά συνέπεια αποτελεί σημείο συγκέντρωσης επικίνδυνων ατόμων κι αυτό δεν είναι προκατάληψη αλλά η πραγματικότητα που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Πιθανώς θα υπάρξει και συνέχεια στο θέμα. Έχω πολλά να πω ακόμα.Κι όσοι δεν το έχετε ζήσει, μη βιάζεστε να αποδώσετε χαρακτηρισμούς.
Σκεφτείτε μόνο, όχι μόνο πόσο διαφορετική θα ήταν η Αθήνα και γενικότερα η Ελλάδα αν νοιαζόμασταν, αλλά πόσο διαφορετικοί θα ήμαστε σαν άνθρωποι, και κατά συνέπεια σαν κοινωνία.
Η λύση δεν είναι να κρύβουμε ό,τι δεν μας αρέσει να βλάπουμε.
Η μόνη λύση είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε και να ανεχόμαστε καταστάσεις που δεν οδηγούν παρά στο χάος.
Υ.Γ. Ρίξτε μια ματιά κι εδώ, αξίζει τον κόπο
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008
Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
Τρίτη 3 Ιουνίου 2008
(ΙΘΑ)ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ
ΙΘΑ(ΓΕΝΙΚΗ) ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ.
Το τελευταίο καιρό κάτι γίνεται στο νησί της Κέρκυρας. Οι Φαίακες αντιδρούν στην δημιουργία ΧΥΤΑ-Χωματερής στο νότιο τμήμα του νησιού, στην Λευκίμμη. Σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα του νησιού αντίδραση των κατοίκων ,το κράτος προσπάθησε να επιβάλλει την τάξη με τους συνήθης φασιστοκατασταλτικους μεθόδους τους, στέλνοντας οχτώ διμοιρίες πάνοπλων ματατζίδων με την παρουσία ασφάλειας και εισαγγελέα ώστε να επιτραπεί στον εργολάβο να ξεκινήσει την διαδικασία δημιουργίας της χωματερής.
Έλα όμως που δεν υπολόγισαν καλά!
Και το πρωί της Πέμτης 26/5/ μια έκπληξη περίμενε τις δυνάμεις καταστολής.
Οδοφράγματα ,φωτιές ,και λαός έτοιμος για όλα…
Αστυνομικός των ΜΑΤ xτυπά 15χρονό νεαρό με το γκλόπ σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων , o οποίος επέβαινε σε μηχανή, με αποτέλεσμα ο νεαρός να χάσει την ισορροπία του και να πέσει σε μια άτυχη ΕΓΚΥΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΥΤΕΡΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ. Ο νεαρός τραυματίστηκε σοβαρά όπως και η άτυχη γυναίκα όπου και ΕΞΕΠΝΕΥΣΕ αργότερα στο νοσοκομείο της Κέρκυρας.
Ο Εν λόγω αστυνομικός φυγαδεύτηκε από τους συναδέλφους τους στην προσπάθεια των πολιτών να δοθούν τα στοιχεία του.
Για λεπτομέρειες
http://www.corfunews.eu/ --
http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=68246
http://xyta-lefkimis.blogspot.com
http://www.ppkla.blogspot.com/Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Ελευθερία Έκφρασης και Λόγου στο Διαδίκτυο
Στην Ελλάδα, η πρώτη προσπάθεια φίμωσης και καταστολής στο διαδίκτυο αφορά την υπόθεση του blogme.gr ενώ αυτές τις μέρες για δεύτερη φορά γίνεται προσπάθεια καταστολής της ελεύθερης εκφρασης, με αφορμή μηνύσεις που υπέβαλαν επώνυμοι διαπλεκόμενοι στο blog press-gr. Με αφορμή αυτή την υπόθεση, ετοιμάζεται νομοσχέδιο με σκοπό να περιοριστεί και να ελεγχθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τρομοκρατημένη και σε βαθιά θεσμική κρίση εξουσία, που με τρομονόμους προσπαθεί να κρύψει τη διαφθορά της και να εκφοβίσει οποιαδήποτε πηγή ενημέρωσης δεν ελέγχεται, δεν χειραγωγείται... αλλά απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής.
Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύο
Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας.
Ακολουθεί μετάφραση της διακήρυξης :
H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
του John Perry Barlow
Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.
Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι' αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.
Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.
Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.
Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.
Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.
Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.
Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γι' αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.
Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.
Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.
Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.
Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.
Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.
Νταβός, Ελβετία
Φεβρουάριος 8, 1996
(ευχαριστώ τον φίλο alchemist που φρόντισε να μου το στείλει με mail και υπόσχομαι να προσθέσω και τη δική μου πινελιά μόλις βρω χρόνο)
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τρομοκρατημένη και σε βαθιά θεσμική κρίση εξουσία, που με τρομονόμους προσπαθεί να κρύψει τη διαφθορά της και να εκφοβίσει οποιαδήποτε πηγή ενημέρωσης δεν ελέγχεται, δεν χειραγωγείται... αλλά απελευθερώνει τον δυναμισμό, την ορμή και την αυθεντικότητα της νέας εποχής.
Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύο
Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του διαδικτύου είναι το κείμενο που επηρέασε την ιντερνετική κοινότητα όσο κανένα άλλο. Μολονότι γραμμένη το 1996, μια εποχή που το διαδίκτυο ήταν ακόμη στα πρώτα βήματά του, οι αρχές και οι στόχοι που ευαγγελίζεται είναι σήμερα πιο επίκαιροι παρά ποτέ. Κάθε λογής εξουσίες, κρατικές ή ιδιωτικές, επιχειρούν όλο και περισσότερο να χαλιναγωγήσουν τις ηλεκτρονικές μας επικοινωνίες και να αλλάξουν τον κατεξοχήν ελευθεριακό χαρακτήρα του κυβερνοχώρου σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο αντίρροπος αγώνας σε αυτές και η δόμηση μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας της πληροφορίας δεν είναι υπόθεση μιας εκλεκτής κάστας τεχνολόγων. Είναι υπόθεση όλων μας.
Ακολουθεί μετάφραση της διακήρυξης :
H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου
του John Perry Barlow
Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.
Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι' αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.
Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.
Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.
Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.
Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.
Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.
Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γι' αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.
Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.
Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.
Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.
Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.
Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.
Νταβός, Ελβετία
Φεβρουάριος 8, 1996
(ευχαριστώ τον φίλο alchemist που φρόντισε να μου το στείλει με mail και υπόσχομαι να προσθέσω και τη δική μου πινελιά μόλις βρω χρόνο)
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Λες και ήμουν στα "ΓΚΕΣΤΑΠΟ"
Τον ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς στα γραφεία της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Λάρισας κατήγγειλε ο Αλβανός μετανάστης κ. Αγκίμ Ντόνταϊ.Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε , αντιλήφθηκε ότι κάποιοι τον παρακολουθούν και απευθύνθηκε στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Λάρισας προκειμένου να ενημερώσει, σχετικώς, τις διωκτικές αρχές. Εκεί, όπως υποστήριξε, πέντε αστυνομικοί, που δήλωσαν ότι προέρχονται από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, τον απομόνωσαν σε ένα δωμάτιο, του πήραν το κινητό τηλέφωνο και του έδειξαν τις φωτογραφίες δύο συγγενικών του προσώπων, τα οποία επισήμαναν ότι αναζητούν, καλώντας τον να τους δώσει εξηγήσεις ,για το πότε είδε τους συγγενείς του και πού βρίσκονται.Ο ίδιος τους είπε ότι έχει χρόνια να δει τα συγκεκριμένα πρόσωπα, προσθέτοντας ότι δε ζουν στην Ελλάδα. Τότε, σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε, δέχθηκε χτυπήματα από τους αστυνομικούς στο πρόσωπο και τα χέρια. "Με χτύπησαν δυο άτομα πάνω από 80 φορές και στα δύο στα χέρια και στο κεφάλι, με έναν μεταλλικό χάρακα και με υποχρέωναν συχνά να βάλω τα χέρια μου σε μία κανάτα που περιείχε παγωμένο νερό. Επίσης, μου άσκησαν ψυχολογική βία, λέγοντάς μου ότι θα καταλήξω στη φυλακή και ότι η γυναίκα μου, που περιμένει το τρίτο μας παιδί, θα γεννήσει στα κρατητήρια, κι εσύ, θα το δεις το παιδί σου μετά από είκοσι χρόνια που θα βγεις από τη φυλακή. Εδώ θα φέρουμε και τα δυο παιδιά σου (τεσσάρων και δυο χρονών )να σε δούνε στο κρατητήριο" είπε, μεταξύ άλλων, ο καταγγέλλων οτι του έλεγαν. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι οι αστυνομικοί τον υποχρέωσαν να γδυθεί, λέγοντάς του απειλητικά και απαξιωτικά πως, «θα σου κλείσουμε όσες τρύπες έχεις στο σώμα». Συνάμα, υποστήριξε ότι εμφανίστηκαν εμπρός του δύο ψευδομάρτυρες, όπως είπε χαρακτηριστικά, οι οποίοι δήλωσαν ότι τον είδαν πρόσφατα με τα πρόσωπα που αναζητούν οι αστυνομικοί να πίνει καφέ!!! Ο κ. Ντόνταϊ ,κατέληξε σημειώνοντας ότι, ύστερα από τα απάνθρωπα βασανιστήρια που κράτησαν τέσσερις ώρες και αφού στο γραφείο όπου τον κρατούσαν εισήλθε ο κ. Άγγελο Μήτση, Πρόεδρος του Συλλόγου Μεταναστών Νομού Λάρισας , τρομαγμένος από τις φωνές του, οι αστυνομικοί τον άφησαν ελεύθερο, λέγοντάς του απλά πως «είσαι έτοιμος». Επειδή ζαλιζόταν, μετέβη κατευθείαν στο Γενικό Νοσοκομείο. Εμφάνισε, δε, ιατρική γνωμάτευση βάσει της οποίας έχει υποστεί κακώσεις στα χέρια, κυρίως, αλλά και στο κεφάλι ,ενώ υποστήριξε ότι οι γιατροί του ζήτησαν να παραμείνει στο νοσοκομείο αλλά ο ίδιος αποχώρησε με δική του ευθύνη.Για το περιστατικό έχει ενημερωθεί η αλβανική πρεσβεία στην Ελλάδα και το υπουργείο Εξωτερικών της γειτονικής χώρας. Στις 15.03.2008 , συνοδεία του Αλβανού πρόξενου στην Ελλάδα ,κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά για το συμβάν στην Εισαγγελία της Λάρισας.Κληθείς να σχολιάσει τα όσα υποστήριξε ο κ. Ντόνταϊ, ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Περιφέρειας Θεσσαλίας Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Κασαπάκης δήλωσε ότι ,«ήδη έχει ενημερωθεί για την καταγγελία η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας». Παράλληλα, ο κ. Κασαπάκης διαβεβαίωσε ότι θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και ότι θα διερευνηθεί πλήρως η καταγγελία. "Δεν κάνουμε εκπτώσεις. Είναι πάγια πολιτική της ΕΛ.ΑΣ. να ερευνάται σε βάθος κάθε καταγγελία. Δε συγκαλύπτεται τίποτα και εφόσον προκύψουν ευθύνες αστυνομικών, αυτές θα αποδοθούν" !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
