Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

πόλεμος

Δεν ξέρω πως αλλιώς να χαρακτηρίσω τις φετινές πυρκαγιές.
Νομίζω πως πλέον, ακόμα και ο ορισμός "οργανωμένο έγκλημα" είναι ελλιπής σ' αυτήν την περίπτωση.

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007, μεσημέρι.
Ο απολογισμός;
Πάνω από 40 νεκροί, δεν ξέρω κι εγώ πόσοι αγνοούμενοι, ακόμα πόσοι εγκλωβισμένοι στα χωριά της Ηλείας, τη Μεγαλόπολη, την Τρίπολη και την Εύβοια.
Η τύχη πολλών ανθρώπων αμφίβολη, ακόμα κι αυτή τη στιγμή.
Η καταστροφή ανυπολόγιστη.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, χτύπησαν γι' ακόμα μια φορά και την Αττική. Με αποκορύφωμα τον Υμηττό, όπου κινδύνεψαν (και δεν έχουν ακόμα διαφύγει τον κίνδυνο) κατοικημένες περιοχές, καθώς και πολλές άλλες μικρές εστίες που δεν αναφέρθηκαν καν στα δελτία ειδήσεων, οι εμπρηστές έφτασαν κυριολεκτικά στην πόρτα μας...
Δεν ξέρω πλέον σε τί κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα, μιας και δεν έχουμε ρεύμα εδώ και πάνω από μία ώρα, οπότε και δεν μπορώ να δω τις ανταποκρίσεις. Γράφω όσο μου επιτρέπει η μπαταρία του laptop.
Κοιτάζοντας έξω, βλέπω έναν ουρανό που θυμίζει πυρηνική καταστροφή. Φοβάμαι ότι θ' ανοίξω την πόρτα και θ' αντικρίσω έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό απ' αυτόν που άφησα μπαίνοντας.
Φοβάμαι για τους δικούς μου ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι για όλους τους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Φοβάμαι γενικά αυτή τη στιγμή. Από το πρωί τρέμω.
Δεν ξέρω ποιος φταίει για τους εμπρησμούς, τίνος συμφέρον είναι μια τέτοια τραγωδία ή ποιος έχει την πολιτική ευθύνη. Δεν θα ψάξω να επιρρίψω ευθύνη σε κανέναν συγκεκριμένα.
Το θέμα είναι ότι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία κατάσταση κι αποδείξαμε για άλλη μια φορά την ανικανότητά μας ν' ανταπεξέλθουμε σωστά, οργανωμένα και έγκαιρα.
Γι' άλλη μια φορά θα βρεθούμε να θρηνούμε γοερά και να ζητάμε ευθύνες και αποζημιώσεις. Θα φέρει πίσω μια χρηματική αποζημίωση αυτούς που χάθηκαν; Μήπως θα το κάνει η παραίτηση κάποιου υψηλά ιστάμενου; Ακόμα κι αν κάτι τέτοιο προσφέρει μια στιγμιαία "ηθική" ικανοποίηση των παθόντων, λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα;
Αν δεν εστιάσουμε στη ρίζα του προβλήματος, αλλά μόνο κλαίμε για το αποτέλεσμα, δεν θ' αλλάξει ποτέ τίποτα. Και δυστυχώς, είναι πολλά σ' αυτή τη ρημάδα τη χώρα που χρειάζονται ριζική αλλαγή... Ξεκινώντας από τα ίδια μας τα μυαλά...

Ελπίζω οι επόμενες ώρες να μας βρουν σε καλύτερη μοίρα και να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα πρέπει να διώξουμε τους Φαύλους Καραμανλή-Παπανδρέου

www.hellenicdynamism.blogspot.com